ช่วงนี้งานรัดตัวมาก เพิ่งได้มีโอกาสไปขึ้นน้องจัสมินซ้ำเป็นครั้งที่ 3 ครั้งนี้ไม่ต้องพูดอะไรกันมากมายเหมือนกับ 2 ครั้งที่ผ่านมา จะมีพูดคุยกันบ้างก็แค่ถามไถ่สารทุกข์สุกดิบกันบ้างเล็กๆ น้อยๆ พอเป็นพิธี จากนั้นเพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา เราสองคนก็เดินขึ้นสังเวียน (เตียงนุ่นๆ) ชกกันเลยดีกว่า โดยไม่ต้องรอให้ใครมาตีระฆังให้หนวกหู ต่างฝ่ายต่างออกอาวุธกันไปในแบบฉบับที่ตนเองถนัด ชนิดหมัดต่อหมัด เพราะเราทั้งสองคนต่างรู้ใจซึ่งกันและกันเป็นอย่างดีแล้ว เราต่างคนต่างเติมเต็มความสุขให้แก่กันและกันอย่างเต็มอิ่มในหลากหลายสไตล์ หลากหลายท่วงท่า และหลากหลายลีลา บรรยากาศในครั้งนี้ของสองเราอบอวลและเต็มไปด้วยไฟเสน่หาที่ลุกโชนอยู่ภายในและสะท้อนออกมาเป็นความสุขที่เต็มเปี่ยมที่สองเราสามารถสัมผัสได้ในมิติและคลื่นความถี่พิเศษ ทุกจังหวะและทุกท่วงท่าของกิจกรรมในครั้งนี้ได้ดำเนินไปตามอารมณ์แรงปรารถนาของสองเราอย่างแท้จริง การเดินทางร่วมกันตลอดช่วงเวลา 75 นาทีในครั้งนี้มันผ่านไปอย่างรวดเร็วมากๆ เหมือนที่หลายๆ คนมักจะพูดติดปากกันว่า ความสุขมักผ่านไปเร็วมาก แต่ถ้าเมื่อใดเราได้ประสบกับมันแล้ว มันก็จะคงอยู่ในใจของเราไปอีกนาน ความสุขที่ได้รับในวันนี้ได้ทำให้เราอิ่มเอมและอิ่มเอิบไปได้อีกนาน อาจจะพอพูดเปรียบเปรยได้ว่า น้องจัสมินเปรียบเสมือนเป็น (((...น้ำพริกถ้วยเก่าที่ยังคงความอร่อย เผ็ดและแซบเหมือนเดิม...))) สมาชิกมิตรรักชาวกะปู๋คลับจัดได้ ไม่มีคำว่าผิดหวังอย่างแน่นอนครับ.
ข่าว
