ห้องเงียบไปครู่ ได้ยินแต่เสียงลมหายใจ
ผมพยายามเอื้อมมือไปกอดนาง
แต่แล้ว..
นางกลับกระเด้งตัวลุกจากเตียง เดินไปอาบน้ำ เหมือนคนไม่เคยแคร์
“พี่..ลุกมาอาบน้ำ”
ผมยังนอนต่อ “เหมือนครั้งที่แล้วเลย น้ำแตกแล้วแยกทาง เมื่อกี้เราเพิ่งจูบกันดูดดื่ม หนูจำอะไรได้บ้างไหม”
“พี่..ลุกมาอาบน้ำ” นางทำเหมือนไม่ได้ยิน
ผมถอนหายใจ ค่อยลุกจากเตียง

หลังอาบน้ำเสร็จ ผมนั่งคุยกับนางต่อ
“รู้ตัวเองไหมว่า หนูมี 2 บุคลิก”
“รู้ค่ะ หนูมี 2 ร่าง ร่างหนึ่งอ่อน ร่างหนึ่งแข็ง ตอนเป็นร่างแข็ง ร่างอ่อนก็ยังได้ยิน แต่ตอบสนองไม่ได้”
“จริงเหรอ” ผมแปลกใจ
“ใช่..อย่างเมื่อกี้ ตอนที่พี่พูด อีกร่างก็ได้ยินนะ แต่ตอบสนองออกไปไม่ได้ ในขณะที่หนูก็จะทำเหมือนไม่แคร์พี่”
ผมพยักหน้า เริ่มมองเห็นภาพ “แต่ตอนที่อีกร่างปรากฏตัว หนูก็จะตอบสนองเหมือนเป็นคนขี้สงสาร ใช่ไหม”
นางพยักหน้า
“เหมือนตอนที่หนูบอกว่า หนูสงสารลูกค้าใช่ไหม”
“ใช่ค่ะ”
ผมถามต่อ “เมื่อครู่ตอนที่เรามีเซ็กส์กัน..ก็เป็นแบบนี้ด้วยใช่ไหม เพราะเหมือนมี 2 คน คนหนึ่งดูบอบบาง อีกคนจะดูเยอะๆ หน่อย
“ใช่”
ผมสูดหายใจเข้าลึกๆ ยอมรับเลยว่า ไม่เคยเจอใครที่แยกร่างกันอย่างชัดเจนแบบนี้