หลังจากให้น้องกินไอติมให้ ทั้งแนวนอน แนวตั้ง ไม่ได้ละ เดี๋ยวจะ C a r P a r k ซะก่อน
เลยถึงเวลาเผด็จศึก หลังจากโหลดตัวช่วยเสร็จ น้องก็เข้าประจำที่ หลับตาพริ้ม รอตั้งรับ
ไม่รอช้า รีบจัดการ สแตนบายหน้าฐานปฏิบัติการ ที่เปียกแฉะ ชุ่มฉ่ำ เยิ้มเต็มหน้าขา
เริ่มโหลดกระสุน โอ๊ะ จังหวะแรก โหลดไม่เข้า สงสัยประตูไม่ล็อคไว้ เลยต้องออกแรงดัน
ประตูค่อยๆแง้ม สีหน้าน้องอาการไม่ดี เหมือนรวดร้าวนิดหน่อย แต่ไม่ได้ต้องรีบไม่ต่อเดี๋ยวทางปิด
ค่อยๆเข้าไปทีละนิด ใช้เวลานิดนึง ซึ่งสร้างความประหลาดใจมากในครั้งนี้ ว่าทำไม มันช่างอึดอัดขนาดนี้
ถึงขึ้นต้องจอดแวะพัก ดื่มน้ำสดจากเต้าที่เเข็งปั๊กเป็นไต ค่อยขยับๆ ค่อยๆขยับ จนทุกอย่างเริ่มเข้าที่
สีหน้า เสียง เริ่มดังขึ้นตามจังหวะ Stroke อยากพูดคำนี้มาก "ทำไมแน่นจังว้า"
ก็บันเทิงของเราไป เรียกว่าเป็นการเดินทางที่ต้องระวังมากๆ เพราะร่างกายจ้องจะเพลี้ยงพล้ำตลอดเลย
ข่าว
