บ่ายแก่ๆวันหนึ่ง ณ ที่ทำการ ชายวัยกลางคนได้เกิดความรู้สึกบางอย่าง มันหนาวๆร้อนๆวูบวาบไปทั้งตัว ด้วยได้อ่านการบ้านของใครหลายๆคน ในการผ่อนคลาย ที่บ้านสีชมพู ทำให้สุดท้ายทนไม่ไหว ทักไปไลน์ของสำนักนั้น แล้วก็จองน้องหญิง แม่นางคนเดิมผู้เพิ่มเติมความปล่าวเปลี่ยว ให้กลายเป็นความเปรมปรีดิ์ เจอหน้ากันไม่ต้องทักแล้ว จูงกันขึ้นไปสู่แดนสุขาวดีได้เลย พอเป็นห้องที่เหลือแค่เราสองคน จากนั้นก็บรรเลงเพลงยุทธ กันจนหมดเปลือก เรี่ยวแรงที่มีหมดไปกับการนั้น แต่สิ่งที่ได้กลับมาคือพลังความสุขที่แทบจะล้นออกมาเลยเชียว นึกแล้วก็อยากไปอีกแล้วอ่ะดิ เฮ้อออ