ไดอารี่แวมไพร์ : ตอน "ชุดนอนไม่ได้นอน" (ปาน้อง บาร์ซ่า ไม่มีโป๊ไม่มี X จิง ๆ นะ)

[Ebby]

ที่สับสนมาก มีขึ้นด้วยเหตุ 2 ประการที่มันแล่นวูบเข้ามาในสมองเด๋วนั้น

[Ebby]

หนึ่งคือ  ทำยังงัย จะสอยน้องได้สักสองสามที

[Ebby]

สอง คือ  ทำยังงัย น้องถึงจะรักแวมไพร์  และพิเศษกับแวมไพร์ไปตลอด 

คือ อยากได้เป็นแฟนเหลือเกิน

[Ebby]

ไม่ได้เพ้อเจ้อหรอกนะครับพี่น้อง...   ทุกนาทีตั้งแต่แรกพบ น้องบาร์ซ่าไม่เพียงแค่สวยหยาดฟ้ามาดิน  เด็ก และ ทุกอิริยาบถ แวมไพร์นั่งมอง ปากค้าง  ...เพราะน้องร่าเริง ตาหลก ขำ เอียงคออมยิ้ม ตลอด

[Ebby]

โอ๊ย....  อยากจะกินน้องลงท้องเลย  อยากเก็บไว้ที่บ้าน .. ในรถ ... ห้องนอน  ทุกคืนวัน อยากเห็นหน้าคนนี้ทุกวันทุกคืน

[Ebby]

น้องเป็นสาวน้อยที่สวยมาก ยิ้มฟันขาวจั๊วะ  กลิ่นหอมจากเรือนร่าง ที่อรชรอ้อนแอ้น แวมไพร์อุ้มเล่น ล๊อกตัวเข้ามาหอมแก้ม  .. โอย.. อยากหยุดเวลาจิง ๆ

[Ebby]

ทุกสัดส่วน ล้วนทำให้ผู้ชายคลั่ง  หน้าอกเห็นแล้วจะเป็นลม  เอว ..สะโพก กลมกลึง ชวนเล่นท่าอย่างมหาศาล

[Ebby]

กลัวน้องด่ามาก  เพราะสายตาแวมไพร์ มันหื่นแตกสุด ๆ  ... โธ๋ ลองใครมาเป็นผมเถอะ  สิ่งที่อยู่ตรงหน้า ถ้าคุณไม่หื่น ก็คือ คนไม่มีเจี้ยว หรือเจี้ยวมีแต่มันไม่แข็ง

[Ebby]

ทกุนาที  มันคือความสุขที่สุดในชีวิตเที่ยวเลย  สิ่งที่เห็น เสียงที่ได้ยินจากปากน้องบาร์ซ๋า คำพูดที่ทั้งฮา ทั้งน่ารัก  ..  รู้สึกเลยว่า อายุลดลงเกือบสิบปี  เจี้ยวเหมือนมี่พลังเข้ามามหาศาล  มันแข็งจนแทบพังซิปกางเกงยีนส์ออกมา

[Ebby]

ดูเหมือนสติขาดผึงตรงภาพนี้  แวมไพร์หน้ามืด ทิ่มลงบนโคกจิมิทันที  กลิ่นหอมสุด ๆ ที่ทำให้ไม่เพียงแค่ทาสี  ช้างฉุดไม่อยู่แล้ว  แหกกลีบจิมิออก ดูดน้ำซร๊วบ ๆ ๆ ๆ