สิ่งที่ผมต้องการจะสื่อสารคือ การที่ผมเที่ยวมานาน เจอผู้หญิงมาเยอะมันทำให้ผมเสพติดรสชาติของการเที่ยว ก็อย่างที่บอก การที่ผมเที่ยวมานาน ผมรู้ตัวเลยว่าผมจะมีอารมณ์กับผู้หญิงแบบไหน ไม่ใช่แค่หน้าตารูปร่าง แต่ไปถึงถึงนิสัยใจคอ ดังนั้นเมื่อผมเสพติดเรื่องนี้การเปิดใจให้ผู้หญิงคนอื่นจึงยากมาก เพราะแค่เห็นก็รู้แล้วว่า ผู้หญิงแบบนี้ยังไงผมก็ไม่ชอบ ดังนั้นตัวเลือกในการจีบผู้หญิงสำหรับผมมันน้อยมาก และน้อยจำนวนนี้ยังจีบยากมากด้วย
ส่วนเรื่องให้แยกความรักกับเซ็กซ์ ผมแยกไม่ได้จริงๆ และผู้หญิงที่จะมาเป็นแฟนแม้จะรัก แต่ไม่มีความสุขในการมีเซ็กซ์ สำหรับผมคงเป็นเรื่องน่าเบื่อและทรมาน และจะบอกว่าก็มีแฟนไว้เป็นคู่ เข้าใจกัน ไว้ปรึกษากัน แต่เวลาที่อยากมีความสุขในเซ็กซ์ก็ไปซื้อเอา แบบนี้มันยุติธรรมกับผู้หญิงที่เป็นคู่ชีวิตเรารึครับ ผู้หญิงเขาก็มีความต้องการทางเพศ แต่คนเป็นผัวให้ไม่ได้ ผัวกลับซื้อกินได้ ส่วนเมียต้องอดทนเป็นเมียที่ดี ซื้อกินบางไม่ได้ ใจเขาใจเรา ผู้ชายทำได้ ผู้หญิงก็ควรทำได้ ผมตั้งเงื่อนไขนี้ ถ้ามีแฟนเซ็กกับความรักต้องให้ความสุขไปพร้อมกัน ถ้าไม่ได้ก็เลิก ไม่ควรมีใครต้องอดทนให้อีกฝ่ายอีกความสุข ไม่ควรมีใครที่ควรเอาเปรียบไปหาความสุข โดยให้อีกฝ่ายอดทนกับความทุุกข์ ผมรับเรื่องนี้ไม่ได้
งั้นมันก็แปลว่า คุณไม่ได้ชื่นชอบชีวิตคู่ ไม่ได้อยากมีความรักครับ คุณแค่ชื่นชอบ sex ไม่ได้เกี่ยวว่าเที่ยวมานานจนมีชีวิตคู่ไม่ได้ หลายๆคนเที่ยวมาเป็นสิบๆปี จู่ๆหยุดเพราะมีครอบครัวก็เยอะแยะ
ชีวิตคู่ การมีแฟนมันคือการเข้ากันของหลายๆเรื่อง sex เป็นแค่ 1 ในหลายๆเรื่อง แต่ที่คุณกำลังบอกมันเหมือนว่่าคุณเอาเรื่อง sex มาสำคัญเหนือสิ่งอื่นใด
ซุึ่งมันก็ไม่ได้ผิดแปลกอะไร หลายๆคนก็เป็นเช่นนี้ ผมเองก็เป็น ก็เลยตัดสินใจที่จะไม่มีแฟนเลยครับ