น้องเอมม่า (ย้อนหลังเมื่อเดือนก่อน)

วันนี้ผมได้เข้ามาที่ร้านที่เด็ดที่สุดในย่านนี้ ฟังกี้สปา ซอยเสนา 17
น้องๆมากหน้าหลายตาจนไม่รู้จะเลือกคนไหน น่ารักทุกคน มีน้องๆหลายบุคลิก หลายสไตล์
วันนี้ผมสะดุดตาที่น้องเอ็มม่า วัตสัน
น้องมีร้อยยิ้มที่น่ารัก สะดุดตา จนผมต้องแพ้ให้กับน้อง
"พี่มาบ่อยหรอคะ ทำไมพี่รู้จักทุกคนเลย"
"อ่อ เค้าได้พี่ไปเกือบครึ่งร้านแล้วครับ เหลือหนูกับเพื่อนๆอีกไม่กี่คนนี่แหละ"
ผมได้ห้องที่มาเมื่อวันก่อนเลย (อะไรมันจะขนาดนั้น)
"แล้วทำไมหนูไม่เคยเจอพี่เลย"
"อ่อ นี่ไงครับวันนี้จะได้เจอกันแล้ว"
น้องเอมม่าทำหน้าเหมือนแบบ "เออ ก็จริงของ...ง"
ใจเย็นๆครับ นี่พี่เอง
สำหรับคนที่ชอบสายบางแต่กรอบ ขอบอกเลยว่าน้องกรอบมาก กัดไปตรงไหนก็ดังกร๊อบๆ (อันนี้กระดูก...งหรือเปล่า ไอแก่ ฮ่าๆๆๆ)
อันนี้ขอแชร์ประสบการณ์ส่วนตัวนะครับ
ผมพบว่าน้องๆส่วนใหญ่ที่นี่ชอบเมื่อยขา เราต้องดูแลน้องๆด้วยการเอาขาสองข้างมาพาดไว้ที่คอเรา จะทำให้เลือดที่ไปคั่งที่ขาน้องลงไปไหลเวียนที่อวัยวะส่วนอื่นบ้าง
หลังจากนั้นก็ค่อยๆเอาขาข้างนึงลง โดยค้างขาค้างหนึ่งไว้บนคอก่อน แล้วเราก็นวดๆบดๆดึงๆขย้ำๆอะไรไปเรื่อยๆเพลินๆ น้องเพลิน เราก็เพลิน จริงไหมครับ
ทีนี้ก็เอาขาทั้งสองข้างลง แล้วก็ช่วยน้องนวดบั้นท้ายหน่อย แหม เด็กร้านนี้เค้าขี้เมื่อยกันจริงๆเลยนะครับ ฮ่าๆๆ
ถ้าระหว่างที่เรานวดน้องเค้าอยู่ เราเกิดรู้สึกอยากขี่ม้าขึ้นมา เราก็สามารถทำได้ เพราะผมน้องนั้นยาวพอ ให้เราจับเป็นสายควบม้าได้อยู่
แต่สุดท้าย เราจะเป็นคาวบอยที่เก่งแค่ไหน เราก็ต้องพ่ายแพ้ให้กับแม่โคสาวอยู่ดี
เมืองแตกพ่ายแพ้ ไม่เป็นท่าเลยครับ แล้วก็ต้องร้องเสียเอกราชด้วยคำว่า
"อร้าาาาาาาาาาา"
ไม่เจ็บ แต่จบดีมากกกก สำหรับน้องครับ
น้องน่ารัก ฟีลร่วมดี สุภาพกับน้องก่อน แล้วค่อยๆเผยความ beast ของพวกเราออกมาครับ
