อังคารที่ 23 ตามหัวใจ
เพราะห่วงใย ห่วงหา ตาคู่นั้น
ประมาณทุ่ม ดุ่มไป อาจไม่ทัน
แต่สวรรค์ เป็นใจ ให้พบเจอ
ถามออดี้ พีอาร์ ว่าเป็นไง
"น้องยังไหว ใจสู้ อยู่เสมอ
มีลูกค้า มาแวะ แนะนำเธอ
ไม่นั่งเก้อ พอได้งาน ทุกวานวัน"
เฒ่าอุ่นใจ ไหนมา เวลาเหลือ
เลยช่วยเอื้อ ยังไงหนอ ก็เด็กปั้น
ตัดไปห้อง น้องยิ้มชื่น คล้ายตื้นตัน
สารพัน คุยก่อน ดูผ่อนคลาย
.....
น้องอาบให้ ไม่ถอด ชุดคอสเพลย์
ดูโอเค สะอาด เกินคาดหมาย
แอบเชยชิด จุมพิตแก้ม เธอแย้มพราย
ยิ้มอายๆ เป็นมิตร ดูผิดไป
ไม่นานนัก สักเดี๋ยว เดียวอาบเสร็จ
น้องถามว่า "ไหล่เคล็ด นวดแบบไหน?"
เฒ่าให้คว่ำ ย้ำคลึง จนถึงใจ
ตรงหัวไหล่ ของนิอร ก่อนเปลี่ยนทาง
เฒ่าภิรมย์ พรมจูบ และลูบหลัง
เหมือนจะหยั่ง ลองใจ ไม่หมองหมาง
ลองโอบกอด สอดแขน แทนนวดนาง
ให้หันร่าง มามอง และจ้องตา
ตรงหน้าผาก ฝากไว้ ให้หนึ่งหวง
อีกหนึ่งห่วง ที่นวลแก้ม แต้มเสน่หา
ตามซอกไซร้ ไล้คอ และต่อมา
คล้ายกับว่า มือจะปัด..แต่...ไม่ขัดใจ
......
เกือบจุดติด มีสิทธิ์เฮ ทะเลกว้าง
เกือบลงกลาง ทะเลคราม แห่งความใคร่
ปากช่างหวาน น้ำตาลแดง แฝงความนัย
โอ้หลอดไฟ หลอดคู่ ดูแล้วเพลิน
.....
พัฒนาการ งานเริ่ม เติมสีสัน
เดี๋ยวสดใส เดี๋ยวไหวทัน เดี๋ยวก็เขิน
เหมือนนิยาม ธรรมชาติ ยังขาดเกิน
น้องยังเดิน ต่อไป ได้อีกไกล
น้องเริ่มมี จีเอฟ สเตปบ้าง
เห็นรางๆ อนาคต อันสดใส
รวมเบ็ดเสร็จ เจ็ดคะแนน นี้แทนใจ
เฒ่าว่าไหว Level 2 ไว้ลองเชียร์
ข่าว
