ถึงเวลาต้องปะทะกันแล้ว ใครจะอยู่ใครจะไป
ระหว่างวิศวะโยธารุ่นพี่กับวิศวะสิ่งแวดล้อมรุ่นน้อง
เปลี่ยนท่ามาประจันท้ารบกันด้วยอาวุธลับและหนัก
ได้เห็นสีหน้าแต่ไม่เห็นแววตาเพราะเธอหลับตาปี๋
ส่ายไปส่ายมาเสียงอุ้..อุ้..อุ้ในลำคอ รังแกรุ่นน้องซะแล้ว
หนทางสู่สนามรบมันช่างคับแคบ ต้องหาตัวช่วย
กดมา2ปรี้ดชะโลมอาวุธหนัก สถานการณ์เริ่มดีขึ้น
ทุกอย่างเข้าที่เข้าทาง ความกังวลหมดไป
ความมันจึงบังเกิด..........
จังหวะโยกจากเนิบๆหนืดๆเป็นไหลลื่นตัวโยน
นมทรงงามกระเพื่อมตามจังหวะปะทะ เร้าอารมณ์อย่างแรง
จากเสียงอุ้อุ้..เปลี่ยนเป็นกระเส่า กอดรัดตอบโต้
หลากหลายกระบวนท่า หลากหลายพื้นที่ทั่วเตียง
สมรภูมิเดือด จบที่การรบบนหลังม้า
นารีควบ...ที่น้องออกตัวว่าไม่ค่อยถนัด
ก็จริงบ้าง...เคอะเขินช่วงแรก
แต่พอจับจังหวะคู่ต่อสู้ได้เท่านั้นซอยยับ
จนเราพ่ายแพ้ศึกไปก่อน ยัง..ยังไม่หยุด
ซอยไม่ยั้งเอวพริ้ว จำเป็นต้องแข็งกายไว้
ให้ควบจนพอใจฟุบลงมาเอง
สุดๆกันไปคุ้มค่าที่รอคอยเกือบครึ่งปี
ข่าว
