ผมถอดเสื้อและกางเกง เดินมานั่งที่โซฟา เกิดอารมณ์ น้องชายตั้งแข็ง
นางเข้ามา นั่งกับพื้น ก้มลง อมน้องชายผมไว้ในปาก รูดขึ้นลง ใช้ลิ้นเลียที่ส่วนปลาย ตอดตวัดลิ้น จากนั้นเอามือกำน้องชายผมไว้ มือของนางนุ่ม สัมผัสอ่อนโยน
ผมชอบความรู้สึกนี้ เหมือนเป็นเซ็กส์ของคนรักกัน ผมเอามือลูบหัวนางหลายครั้ง
...
ตอนนี้ นางเปลือยท่อนบน ใส่กระโปรงสั้นตัวเดียว
ผมขอให้นางมานั่งตัก
“หนูขึ้นมานั่งคร่อมพี่หน่อย”
นางลุกขึ้นยืน ขยับเข้ามานั่งตัก
“ไม่ใช่ ต้องหันหน้าเข้าหาพี่”
“อย่างนี้เหรอ” นางหมุนตัว หันหน้าหาผม
ผมพยักหน้า
ทันทีที่นั่ง นางขยับเข้าจูบทันที
เราแลกจูบกัน แต่ครั้งนี้ เหมือนว่านางกังวลอะไรสักอย่าง
ผมถอยหน้าออกมา “หนูโอเคไหม”
นางพยักหน้า
“หนูกังวลอะไรไหม” ผมถามนาง
“หนูยังไม่ชิน ยังนึกอยู่ว่าพี่เป็นอาจารย์”
“..งั้นนึกว่ากำลังอยู่กับแฟน ลองคิดเสียว่า พี่เป็นแฟนหนู”
นางพยายามนึก “ถ้าหนูเป็นแฟนกับพี่ หนูต้องทำอะไรบ้าง”
“ก็แค่เป็นตัวของตัวเอง ถ้ามีอะไรที่รู้สึกกังวลอยู่..ก็ขอให้บอกกันตรงๆ พี่รับได้ทุกอย่าง”
“..หนูมี 3 เรื่องที่กังวล”
“อะไรบ้าง”
“ข้อแรก คือ หนูมีอุบัติเหตุ ฟันหน้าบิ่นไปนิด”
ผมพยักหน้า ที่จริงก็เห็นอยู่ก่อน แต่นางพูดออกมาก็ดี “พี่เห็นแล้ว พี่รับได้ แล้วข้อที่ 2 หละ”
“หนูมีปานที่ท้อง เป็นสีแดงอ่อนๆ เป็นมาตั้งแต่เกิด” นางเปิดให้ดู
ตอนแรกที่เห็น ผมแอบตกใจ แต่ชั่วอึดใจ ความรู้สึกก็กลับเป็นปกติ ผมพูดไปตามที่รู้สึก “ก็ไม่เท่าไหร่นะ ดีเลยหนูจะได้ไม่เหมือนใคร”
“555” นางโล่งใจ
“แล้วข้อที่ 3 หละ”
“หนูหน้าอกเล็ก บางทีก็แอบกังวล”
“ข้อนี้หนูไม่ต้องกังวลเลย มันเป็นสิ่งที่พี่ชอบอยู่แล้ว พี่เลือกหนูก็เพราะหนูไม่มีหน้าอก”
“555 จริงเหรอ”
“จริง..ถ้าหนูทำหน้าอก พี่จะไม่กลับมาหาอีก”
บรรยากาศในห้องดูผ่อนคลายขึ้น แล้วสักพัก นางก็ถามผมบ้าง “อยากให้พี่บอกเรื่องตัวเองบ้าง”
ผมนึกสักครู่ “มีแค่ข้อเดียว”
“อะไรค่ะ”
ผมพยายามอธิบายให้สั้นที่สุด “พี่ติดเซ็กส์ และพี่ก็เสพติดความตื่นเต้น แต่ก็ไม่อยากให้มันเลยเถิดเกินไป ซึ่งมันก็ไม่ง่าย นี่คือสิ่งที่แอบกังวลอยู่”
นางพยักหน้า “พอเข้าใจค่ะ หนูก็ติดเซ็กส์”
“พี่ดีใจที่หนูบอกเรื่องที่หนูกังวล”
“บางทีหนูกังวลว่า จะทำให้อีกฝ่าย..ไม่มีความสุข” นางเผยความในใจ
ผมพูดตามที่รู้สึก “ถ้ามีเซ็กส์กันแล้วไม่มีความสุข ไม่โอเค ก็ต้องแก้ด้วยกัน ข้อสำคัญคืออย่าหาคนผิด เพราะถ้าเริ่มหาคนผิดเมื่อไหร่ ความรู้สึกก็พังเมื่อนั้น"
นางมองผม “เห็นด้วยค่ะ”
เสียงพูดคุยหายไป
เราจูบและแลกรักกันอีก
แม้ความกังวลในใจ..ไม่หายไปทั้งหมด แต่ก็รู้สึกผ่อนคลาย เป็นธรรมชาติกว่าเดิม
