อย่าร้องไห้เลยนะ...
ผมเป็นลูกค้าประจำของ Blossom Spa ร้านสปาเก่าแก่ที่เปิดมานานกว่าสิบห้าปี พนักงานพีอาร์ที่นี่มักจะเรียกผมว่า 'พี่' ด้วยความคุ้นเคย วันนี้มีเด็กใหม่เข้ามาฝึกงานในตำแหน่ง 'หมอนวดพริตตี้สปา' ที่นี่ ซึ่งก็คือ น้องแสนดี นั่นเอง
ภายในห้องนวดเล็กๆ เก่าๆ ที่ทุกอย่างเป็นสีดำสนิท มีเพียงแสงสลัวๆ จากโคมไฟหัวเตียงเท่านั้นที่ส่องสว่าง น้องแสนดีนั่งอยู่บนเตียง มือของเธอกำชายกระโปรงแน่น ดวงตาของเธอแดงก่ำเหมือนกำลังจะร้องไห้ ผมรู้ดีว่านี่คือครั้งแรกของเธอในวงการสีเทาแห่งนี้ เธอคงมีเหตุผลจำเป็นบางอย่างถึงได้เลือกเส้นทางนี้
"อย่าร้องไห้เลยนะน้อง" ผมพูดปลอบโยนพลางเลื่อนมือไปแตะที่ไหล่ของเธอ "พี่เข้าใจว่าน้องรู้สึกยังไง พี่เคยเจออะไรแบบนี้มาก่อนแล้ว"
ผมค่อยๆ ดึงตัวเธอเข้ามาใกล้ โอบกอดปลอบโยนอย่างอ่อนโยน "ทุกอย่างจะดีขึ้นเองนะ" ผมกระซิบข้างหู "อย่าร้องไห้เลย...คืนนี้พี่จะดูแลน้องเอง"
บทรักของเราเริ่มต้นขึ้นอย่างเร่าร้อน ผมรู้ดีว่าเธอไม่เคยผ่านเรื่องแบบนี้มาก่อน ผมจึงค่อยๆ เป็นผู้นำ ค่อยๆ สอนเธอไปทีละขั้นตอน เธอเป็นเหมือนลูกแมวตัวน้อยๆ ที่ทั้งหวาดกลัวและตื่นเต้นในเวลาเดียวกัน ผมค่อยๆ โลมเล้าเธอด้วยจูบที่แสนอ่อนหวานและสัมผัสที่ร้อนแรง ผมจัดหนักชุดใหญ่ไฟกระพริบ เหมือนขีปนาวุธ BM-21 ที่ระดมยิงเข้าสู่เป้าหมายไม่ยั้ง เธอทำได้เพียงส่งเสียงครางแผ่วเบาเพื่อระบายอารมณ์ความรู้สึกที่ถาโถมเข้ามา
สุดท้ายผมก็สำเร็จความใคร่ น้องแสนดีดูดกลืนน้ำรักของผมเข้าไปอย่างว่าง่าย เธอทำไปเพราะไม่รู้ว่าควรจะทำอย่างไรดี เราใช้เวลา 60 นาทีในบทรักที่แสนเร่าร้อนและอ่อนหวานในเวลาเดียวกัน
หลังจบเรื่องราว ผมกอดเธอไว้แน่นอีกครั้ง "อย่าร้องไห้เลยนะ" ผมพูดปลอบโยนอีกครั้ง "พี่จะยังคิดถึงน้องและช่วงเวลาดีๆ ของเรานะ"
"พรุ่งนี้น้องจะรู้สึกดีขึ้นเองเมื่อแสงแรกของวันมาถึง" ผมบอกเธอ "พี่จะยังรักน้องเสมอ"
สุดท้ายก่อนจาก ผมก็กระซิบข้างหูเธออีกครั้ง "อย่าร้องไห้นะน้อง...พี่จะอยู่ตรงนี้เสมอ...ไม่ว่าจะเป็นวันไหนๆ"
ปล.ไปเที่ยวร้านจบถูกกว่าครับ ทั้งบริการและบรรยากาศของร้าน บริการดีเป็นมิตร
,
ข่าว
