ฝันร้ายถึง🚀 น้องแป้งโก๊ะ หน้ามัธยม อกมหาลัย แบบเด็กๆ 18+ 💸💸💸💸💸💸💸💸💸💸💸

[Memoria']

Re: จันทร์ เช็กสายc น่ารักสดใส สมวัย BLOSSOM
« ตอบกลับ #2 เมื่อ: เมื่อวานนี้ เวลา 11:49:06 PM »
อ้างถึง
"น้องแป้งโกะ"
สาย c วัยเต้าะ กำลังศึกษาสถาบันมีชื่อเสียงอันดับต้นๆ
สวยน่ารักตัวจริงน่าร้ากก!! พี่ๆชอบเอ็นดูหมด
อย่างใส!! ยิ่งคุยยิ่งเอ็นดู ตาโต สูง 163 นม33 วัยน่าเต้าะกำลังแตกเนื้อสาว
หอมกรุ่นวัยรุ่นวัยทีน หน้าตาน่ารักยังกับเกาหลีแบบสาวเกาหลีตาโต ผิวขาวเหลือง ไม่ศัล ไม่สัก เจอแล้วไม่ผิดหวังแน่นอน
(เนื้องานดีขึ้นเป็นลำดับไม่หวงตัวไม่งี่เง่าแต่ไม่เก่ง)
รอบจอง
12.00
13.30
15.00
18.00
https://www.youtube.com/watch?v=0t8vnBtRBd0
       ในจักรวาลอันไกลโพ้น, ยานสำรวจอวกาศ Event Vertical ได้หายสาบสูญไปนานถึง 7 ปีเต็ม. เมื่อมันปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง, มันไม่ได้กลับมาเพียงลำพัง. หนึ่งในผู้โดยสารที่กลับมาด้วยคือ แป้งโก๊ะ, หญิงสาวผู้ที่เคยเป็นนักวิทยาศาสตร์ประจำยาน. ทว่า, ร่างกายของเธอดูเหมือนจะถูกครอบงำด้วยบางสิ่งบางอย่างจากห้วงอวกาศอันดำมืด.
แป้งโก๊ะได้มาทำงานเป็นหมอนวดที่ร้าน Blossom Spa เพื่อรอคอยการเปิดของประตูมิติครั้งต่อไป, เพื่อที่จะกลับไปยังโลกที่แท้จริงของเธอ. ร่างกายของเธอไร้ซึ่งชีวิตชีวา, ใบหน้าซีดเผือดราวกับศพ, และดวงตาของเธอดำมืดเหมือนท้องฟ้ายามค่ำคืนที่ไม่มีดวงดาว.
ผมได้มาใช้บริการของเธอในคืนหนึ่ง. เธอไม่ได้ทักทาย, ไม่ได้ยิ้ม, และไม่ได้พูดอะไรเลย. เธอทำตามคำสั่งอย่างหุ่นยนต์. ร่างกายของเธอแข็งทื่อ, ไม่มีความรู้สึก, และเย็นเฉียบ. ผมรู้สึกเหมือนกำลังเล่นกับของเล่นที่ไร้ชีวิต. แต่ผมก็ยังคงทำต่อไป. ในคืนนั้น, ผมรู้สึกเหมือนกำลังทำร้ายบางสิ่งบางอย่างที่ตายไปแล้ว, แต่ก็ยังคงเคลื่อนไหวได้.
ในระหว่างที่ผมกำลังขยับขึ้นลงบนร่างของเธอ, ผมรู้สึกถึงความเจ็บปวดบางอย่างที่แผ่ออกมาจากร่างกายของแป้งโก๊ะ. มันเป็นความเจ็บปวดที่ไม่มีที่สิ้นสุด, เหมือนกำลังถูกทรมานในนรก. และในวินาทีนั้น, ดวงตาของเธอก็เปลี่ยนเป็นสีแดงฉาน, และริมฝีปากของเธอก็ยิ้มออกมาอย่างน่าขนลุก. ผมรู้ทันทีว่าผมได้กระตุ้นบางสิ่งบางอย่างที่หลับใหลอยู่ภายในตัวเธอ.
จากนั้น, ร่างกายของเธอก็เริ่มบิดเบี้ยว. แขนและขาของเธอยืดออกผิดปกติ, และใบหน้าของเธอก็เริ่มเปลี่ยนรูปร่างไปเป็นสัตว์ประหลาด. เสียงกรีดร้องของเธอไม่ได้มาจากลำคอ, แต่มันดังมาจากทุกส่วนของร่างกาย. มันเป็นเสียงที่ทำให้ผมขนลุกไปทั้งตัว.
ผมพยายามจะหนี, แต่เธอก็คว้าคอของผมไว้. เธอไม่ได้ใช้แขน, แต่ใช้สิ่งที่เหมือนกับหนวดปลาหมึกสีดำที่ยื่นออกมาจากร่างกายของเธอ. มันพันรอบคอของผม, และผมรู้สึกเหมือนกำลังจะหายใจไม่ออก. ดวงตาของเธอจ้องมาที่ผม, และผมก็เห็นภาพนิมิตบางอย่าง.
ผมเห็นภาพนรก, เห็นสิ่งมีชีวิตที่น่ากลัว, และเห็นสิ่งชั่วร้ายที่มองไม่เห็น. ผมรู้ทันทีว่า แป้งโก๊ะ ไม่ได้กลับมาเพียงลำพัง, แต่เธอนำนรกกลับมาด้วย.

[Onlyfans]

+1 คงนอนแข็งแบบท่อนไม้ แน่เลย ไม่รู้เงินหล่น หรือเงินทอน ร้านนี้เด็กบางคนไม่อม

[Onlyfans]

http://www.kapooclubwebboard.net/forum/index.php?topic=1721284.0

เถ้าธุลีที่เหลือทิ้ง...กับข้อตกลงที่ต้องแลก
สองเดือนผ่านไป ความร้อนรุ่มของค่ำคืนนั้นยังคงตรึงตราในความทรงจำของขมิ้น เธอพยายามจะลืมเลือนทุกสิ่ง แต่ความกังวลเล็กๆ ก็ยังคงเกาะกินใจ เมื่ออาการคลื่นไส้และอ่อนเพลียเริ่มปรากฏขึ้น เธอเริ่มหวาดระแวงว่าตัวเองอาจจะพลาด
คืนนั้น...เป็นคืนที่พายุอารมณ์พัดพาเธอไปไกลเกินขอบเขต เธอระบายความประชดประชันใส่ร่างกายตัวเองด้วยการยอมให้ลูกค้าคนแรกในร้านนวดเข้ามาใกล้ชิดเกินควร แต่ในเช้าวันรุ่งขึ้น เมื่อสติกลับคืนมา ความหวาดกลัวก็เข้าครอบงำ เธอไม่อยากให้ชีวิตต้องพังทลายเพราะความผิดพลาดเพียงครั้งเดียว
ความสิ้นหวังทำให้เธอตัดสินใจทำเรื่องที่ไม่น่าเชื่อ ขมิ้นเดินทางไปยังศาลเจ้าเก่าแก่แห่งหนึ่งในป่าลึก ศาลเจ้าที่เล่าลือกันว่าเป็นที่สิงสถิตของปีศาจ เธอจุดธูปอธิษฐานและขอพรจากสิ่งเร้นลับให้เธอรอดพ้นจากผลกรรมในครั้งนี้
"ถ้าข้าไม่ท้อง...ข้ายอมแลกทุกอย่าง" ขมิ้นเอ่ยเสียงสั่นด้วยความสิ้นหวัง
ในทันทีนั้นเอง พายุหมุนลูกใหญ่ก็พัดกระหน่ำเข้ามาในศาลเจ้า แสงไฟวูบวาบจนดับลง ขมิ้นรู้สึกถึงพลังงานที่แข็งแกร่งและน่าเกรงขามบางอย่างอยู่ตรงหน้า มีเสียงทุ้มต่ำดังก้องในโสตประสาทของเธอ "ข้าจะให้พรเจ้า...แต่เมื่อถึงเวลาที่ข้าต้องการ...เจ้าต้องชดใช้"
ขมิ้นพยักหน้ารับอย่างไม่ลังเล เพราะในเวลานั้น เธอไม่ได้คิดถึงผลที่จะตามมา
และเมื่ออาการต่างๆ ที่เธอเคยเป็นหายไป การตรวจครรภ์ก็ให้ผลออกมาเป็นลบ ขมิ้นรู้ในทันทีว่า เธอไม่ท้อง!
ความโล่งอกถาโถมเข้ามาอย่างรุนแรง เธอได้ในสิ่งที่เธอต้องการ แต่เธอก็รู้ดีว่าเธอได้ทำข้อตกลงบางอย่างไปกับปีศาจ และสักวันหนึ่งมันจะกลับมาทวงคืน
พายุในใจที่คลายลง และเส้นทางที่ถูกกำหนดไว้แล้ว
แม้จะโล่งใจที่ไม่ท้อง แต่ความรู้สึกผิดและบทเรียนที่ได้รับก็ยังคงประทับอยู่ในใจขมิ้น เธอรู้ดีว่าเธอไม่สามารถใช้วิธีประชดประชันเช่นนี้ต่อไปได้อีกแล้ว และการเข้าไปอยู่ในวงจรชีวิตแบบนั้นก็ไม่ได้ทำให้เธอมีความสุขเลย
ขมิ้นตัดสินใจลาออกจากร้านนวดแห่งนั้น เธอรู้ดีว่าที่นั่นไม่ใช่ที่ของเธออีกต่อไป เธออยากเริ่มต้นชีวิตใหม่ในที่ที่เธอสามารถเป็นตัวของตัวเองได้โดยไม่ต้องประชดใคร
เธอกลับไปบ้านเกิด ตั้งใจจะเรียนต่อให้จบและหางานที่สุจริตทำ แม้บาดแผลในใจจะยังคงอยู่ แต่เธอก็พร้อมที่จะเยียวยามันด้วยตัวเอง เธอรู้ว่าเธอไม่ได้ใจร้าย และเธอก็ไม่ได้ตั้งใจให้เรื่องราวทั้งหมดเกิดขึ้น
วันเวลาผ่านไปอย่างเชื่องช้า แต่ทว่ามั่นคง ขมิ้นได้เรียนรู้ที่จะให้อภัยตัวเองและก้าวข้ามผ่านความเจ็บปวด เธอเริ่มมองเห็นแสงสว่างที่ปลายอุโมงค์ ชีวิตของเธอไม่ได้ถูกกำหนดด้วยความผิดพลาดเพียงครั้งเดียว แต่ถูกกำหนดด้วยความเข้มแข็งและหัวใจที่พร้อมจะเริ่มต้นใหม่เสมอ
แล้ววันหนึ่ง สายโทรศัพท์จากเบอร์แปลกๆ ก็ดังขึ้น ขมิ้นลังเลที่จะรับ แต่สุดท้ายก็ตัดสินใจกดรับสาย
"สบายดีไหม..." เสียงทุ้มคุ้นหูดังขึ้น
มันคือเสียงของเขา...ลูกค้าคนแรกในคืนนั้น ขมิ้นกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก
"ฉัน...แค่โทรมาดูว่าเธอเป็นยังไงบ้าง" เขาพูดต่อ "ฉันรู้ว่าฉันอาจจะทำให้เธอไม่สบายใจในคืนนั้น ฉันแค่อยากจะขอโทษ และอยากรู้ว่าเธอสบายดีไหม"
คำขอโทษที่มาในวันที่ทุกอย่างคลี่คลายไปแล้ว และคำถามที่ดูจริงใจ ทำให้ใจของขมิ้นอ่อนลงเล็กน้อย เธอเลือกที่จะไม่พูดอะไรมากเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้น
"ฉันไม่เป็นไรแล้วค่ะ" ขมิ้นตอบสั้นๆ "ฉันเริ่มต้นใหม่แล้ว"
เธอเลือกที่จะวางสาย และก้าวเดินไปข้างหน้า โดยไม่ต้องหันกลับไปมองอดีตที่เต็มไปด้วยพายุในใจอีกต่อไป แต่ทว่า...คำพูดที่ยังคงดังก้องอยู่ในหัวใจของเธอก็คือเสียงทุ้มต่ำของปีศาจที่บอกกับเธอว่า "รอ...วันชดใช้ของเจ้าใกล้จะมาถึงแล้ว..."
เรื่องราวของขมิ้นจะดำเนินไปอย่างไรต่อไป เมื่อปีศาจกลับมาทวงสัญญาที่ทำไว้ เธอจะยอมชดใช้กรรมที่ก่อไว้หรือไม่?

[Memoria']

 

[Memoria']

 

[Memoria']

 

[Memoria']

 

[Memoria']

 

[Memoria']