หลังจากจบเรื่องวุ่นวายที่ Blossom Spa ผมก็พยายามหลีกเลี่ยงที่จะไม่กลับไปอีก แต่เหมือนโชคชะตาเล่นตลก เมื่อผมกำลังจะขับรถผ่านหน้าร้าน เจ๊เจ้าของร้านเห็นผมและโบกมือเรียกให้เข้าไปหา ผมทำทีเป็นมองไม่เห็นและรีบขับรถออกไป แต่เจ๊ก็ตะโกนเสียงดังลั่นจนผมต้องจำใจหยุดรถและเดินลงไปหาเธออย่างไม่เต็มใจ
"พี่...มาแล้วเหรอ" เจ๊ทักทายผมด้วยรอยยิ้มที่น่าขนลุก "พอดีเลย...วันนี้มีเด็กใหม่มาแนะนำให้รู้จักนะ"
ผมมองหน้าเจ๊อย่างไม่ไว้ใจ "ไม่เอาแล้วครับเจ๊...ผมกลัวแล้ว"
"กลัวอะไรกัน...นี่น้อง บัตเตอร์ นะ น้องเขาอยากเจอพี่มานานแล้ว" เจ๊เดินเข้าไปในร้านและจูงมือเด็กผู้หญิงคนหนึ่งออกมา เธอดูสวยและน่ารักเหมือนตุ๊กตา ผมรู้สึกใจเต้นแรงอีกครั้ง แต่ในใจก็แอบคิดว่าต้องมีเรื่องแปลกๆ เกิดขึ้นอีกแน่ๆ
เจ๊ดันหลังผมให้เดินเข้าไปในร้าน "ไม่ต้องกลัวนะ...น้องบัตเตอร์เขาไม่เหมือนคนอื่น"
ผมได้แต่เดินตามเจ๊เข้าไปในห้องที่ผมเคยเจอเหมยอิง ห้องเดิมที่เคยเปลี่ยนกระจกใหม่และมีเรื่องแปลกๆ เกิดขึ้นในกระจก ผมรู้สึกกลัวจนตัวสั่น แต่ก็ไม่กล้าขัดใจเจ๊
"อยู่กับน้องบัตเตอร์ให้สนุกนะ" เจ๊พูดทิ้งท้ายก่อนจะปิดประตูห้อง
ผมเหลือบไปเห็นน้องบัตเตอร์กำลังมองมาที่ผมด้วยสายตาที่ว่างเปล่า เธอไม่มีรอยยิ้มหรือแววตาที่บ่งบอกว่าเธอกำลังมีความสุข ผมรู้สึกได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติเกิดขึ้นกับเธอ
เมื่อเธอเดินเข้ามาใกล้ผม ผมได้กลิ่นหอมของดอกไม้ป่าที่น่าขนลุก เธอถอดเสื้อออกมาแล้วก็เดินเข้ามาหาผม "มาเล่นกันดีกว่านะ...พี่ชาย" เสียงของเธอลึกลับและฟังดูน่ากลัว ผมรู้สึกว่าตัวเองกำลังตกอยู่ในความมืดและไร้ทางสู้ ผมไม่กล้าพูดอะไรและได้แต่ปล่อยให้เธอเข้ามาใกล้ๆ
เธอเริ่มใช้ร่างกายแนบกับร่างกายของผม ผมรู้สึกเหมือนมีอะไรบางอย่างกำลังกัดกินผมอยู่จากข้างใน ผมรู้สึกเจ็บและเสียวไปในเวลาเดียวกัน เธอสลับกับมาเป็นคนเดิมอีกครั้ง ทุกอย่างเกิดขึ้นในเวลาเพียงเสี้ยววินาทีเท่านั้น เธอร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด ผมได้กอดปลอบใจเธออย่างเบามือและบรรเลงเพลงรักอย่างไม่รู้ตัว
ผมเหลือบไปมองที่กระจกข้างๆ เตียง เธอกำลังยืนเปลือยอยู่ข้างๆ เตียง แต่ในกระจกเธอไม่มีเสื้อผ้าอยู่บนตัว ผมตกใจและไม่กล้าทำอะไรต่อ แต่แล้วเธอก็ขึ้นมาคร่อมบนตัวของผม เธอจ้องมองเข้าไปในดวงตาผมพร้อมรอยยิ้มที่น่ากลัว...
ผมรู้สึกว่าตัวเองกำลังจะหมดแรง ผมไม่รู้ว่าผมเป็นใครและเธอเป็นใครกันแน่ ผมรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังจะตายและไปเกิดใหม่เป็นคนอื่น ผมได้ยินเสียงของเธอที่พูดว่า "ผมจะกลับไปหาเขา" ผมตัดสินใจไปหาเธอที่ห้องเดิมอีกครั้ง
"เธอจะไปไหนไม่ได้" เธอพูดขึ้นมาด้วยรอยยิ้มที่น่ากลัว...
ผมไม่รู้จะทำอย่างไร ผมได้แต่เดินไปหาเธอและสวมกอดเธอด้วยความเต็มใจ ผมรู้สึกว่าตัวเองกำลังกลายเป็นเธอและในขณะเดียวกันผมก็กำลังกลายเป็นคนเดิมอีกครั้ง ผมไม่รู้ว่าผมเป็นใครและเธอเป็นใครกันแน่...
ข่าว
