เข้าสู่ช่วงผ่อนป่นเราได้ไลน์ไปถามเเบบด่วนๆกะพี่ที่ซี้ว่าฟังกี้คนไหนควรจัด ได้ความว่าเเจวอนตัวเล็กน่ารักลองดูครับ
ไม่ทันใดคว้ากุญแจเหยียบลอยฟ้าลงมาถึงร้านเพียงไม่นานน้องยังไม่ถึงร้านพีอาร์บอกพี่เข้าไปรอห้องนวดก่อน
รอสักพักมีเสียงเคาะประตู “สวัสดีคะ””ขอโทษมาช้านะคะ” เจอก็ตกหลุมรักเลย ทักทายละลายกำแพงกันนิด เเล้วชวนกันไปทำความสะอาดร่างกาย ช่วงเริ่มต้นน้องขอร้องเพลงก่อน น้องเเจวอนร้องได้เพราะจับใจ ร้องวนไปวนมาอยู่หลายบทเพลง ผมแทบจะร้องไห้ออกมาเพราะความไพเราะ ต้องหยุดความประทับใจลงก่อน เราขอเป็นนักระบายสีบ้าง เราได้เพ้นทลวดลายลงผืนผ้าใบอันน้อย ผ้าใบนี้มีกลิ่นของความหอม สะอาด ผมได้เเต่งเเต้มสีสันลงไป เปรียบได้กับภาพเเอปสเเตท ที่มันความอ่อนโยนและดุดัน ผมคิดว่าภาพของผมเสร็จเเล้วผ้าใบนั้นเปียกโชกไปด้วยสีสันสวยงาม ตอนนี้ผมได้เปลี่ยนฝีแปรงอันใหม่ซึ่งเป็นเบอร์ใหญ่กว่าแปรงอันเเรก แปรงอันนี้มักใช้บอกระบายเรื่องราวจุดหลักของภาพ ผมได้ใช้แปรงผมระบายทั้งช้าเเละเร็วสลับกับคงที ดูน้องมีความสุขทั้งภายในจนส่งเสียงออกมาอยู่เรื่อยๆ จนเราทำงานศิลป์ชิ้นเสร็จไปพร้อมๆกัน
สรุป ร้องเพลงมี 100ให้เกิน 100
งานกิจกรรม ดี
จบ คุ้มครับ