คิดอยู่นานว่าจะลงในห้องการบ้านดีหรือเปล่า แต่พอเรียบเรียงดูแล้ว พบว่าเป็นเหมือนกับบทความเล่าความในใจมากกว่า เลยตัดสินใจว่าลงในห้องนี้นี่แหละ
เป็นเวลาเนิ่นนานที่ร้านรวงต่าง ๆ ต้องปิดลง ผมเองไม่ได้ออกเที่ยวมาตั้งแต่โควิดระบาดระลอกสอง รวมเวลาก็น่าจะเกือบปี ในใจก็คิดว่าน้อง ๆ จะอยู่กันยังไง เมื่อร้านเปิดก็เริ่มติดตามอัพเดทต่าง ๆ ว่าวันไหนมีน้องคนไหนเข้าบ้าง ตามการบ้านที่น่าอ่าน ตามประสาสมาชิกทั่วไป
ต้องยอมรับว่าการบ้านของเหล่าเทพทั้งหลายน่าตื่นเต้น น่าติดตาม จนต้องหาโอกาสลอกให้ได้
แต่เหมือนกับว่าช่วงนี้เราเหลือเหลือเกิน งาน ชีวิต คน ผู้ใต้บังคับบัญชา เวลาว่างส่วนตัว
แต่ก็นั่นแหละครับตามประสาคนเคยเที่ยวแม้จะไม่บ่อยก็ตาม
วันนั้นเป็นวันที่งานมาก วุ่นวาย มีเรื่องให้คิดไม่ตก อีกทั้งช่วงเดินทางกลับบ้านฝนตกระหว่างทางทำให้เดินทางลำบาก
มาตั้งหลักได้ที่บ้าน ด้วยระยะทางอันยาวไกล บ่งบอกได้ว่าฝนตกไม่ทั่วฟ้านั้นเป็นเรื่องจริง
แต่ใจก็ยังนึกถึงวันเวลาเก่า ๆ อยู่ เปิดเวบ เชคอัพเดทร้าน พบว่าน้องที่เราหมายตาไว้เข้าร้านพอดี จัดแจงโทรไปจองเรียบร้อยและออกเดินทาง
ออกจากบ้านได้ไม่เท่าไหร่ ฝนเจ้ากรรมก็ตกอีกรอบ ทำให้ผมต้องกลับมาตั้งหลักที่บ้านใหม่ พร้อมโทรไปเลื่อนคิวกับทางร้าน
ได้คิวดึก เกือบติดเคอร์ฟิว แต่ไหน ๆ เราโทรไปจองแล้วก็ควรจะไป
ระหว่างรอจนเกือบถึงเวลาเดินทาง ก็นั่งทำงานไปต่อ
ก็อีกนั่นแหละ พอเริ่มทำงานแล้ว สมาธิก็จะยิงตรงไปที่งานอย่างเดียว จนเกือบเลยเวลาออกเดินทาง
เป็นช่วงเวลาที่เร่งรีบและเราเองก็ล้าเอามาก ๆ เช่นกัน
แต่สุดท้ายก็ต้องไปตามที่นัดหมายไว้
ระหว่างทางฝนก็ยังตกพรำ ๆ ช่างเป็นช่วงเวลาที่ไม่ดีเอาเสียเลยสำหรับผม
แต่ในที่สุดก็เดินทางไปถึงร้านจนได้
ระหว่างรอน้องก็ต้องตอบไลน์เรื่องงานเป็นระยะ
จนในที่สุดก็ถึงเวลาที่น้องมาหหาจนได้
น้องน่ารักมาก เล่นกับผมตลอด คอยปลอบโยนคนเดียวดายอย่างผมได้เป็นอย่างดี
น้องชอบทำอะไรน่าตื่นเต้น พร้อมอุปกรณ์เสริมหลักสูตรมากมาย แบบที่ผมเองไม่เคยเจอ ทำเอาผมเองก็อดไม่ไหว จนต้องชี้หน้าอยู่นาน
แต่เหมือนจะนานเกินไป จนความเหนื่อยล้าที่สะสมมาทั้งวันออกอาการ
จริง ๆ เวลานี้เป็นเวลาที่ควรพักผ่อน กับน้องก็เช่นกัน ควรจะยกเลิกคิวนัดเสีย ให้น้องกลับบ้านไปพักผ่อน
ความเป็นชายนั้นลุกขึ้นได้แค่ชั่วระยะหนึ่งเท่านั้น พอนานก็ล้าจนลุกไม่ขึ้น หรือขึ้นก็ได้ไม่เต็มที่
แต่น้องก็น่ารักเอามาก ๆ ใช้ปากจนผนเสร็จ
เมื่อมาดูน่าฬิกาก็พบว่าเกือยถึงเวลาเคอร์ฟิวเข้าให้แล้ว บ้านน้องก็อยู่ตั้งไกล เดินทางค่ำมืดก็ลำบาก
คิดในใจ...ไม่น่านัดวัน เวลานี้เลย
กลับถึงบ้าน ส่องดูตัวเองในกระจก
เรานี่โทรมขนาดนี้เลยเหรอ หนวดก็ลืมโกน
ปกติก่อนไปหาน้อง ๆ ผมจะต้องประเมินเวลา พักผ่อน เดินทาง อาบน้ำ โกนหนวดเครา ให้ดูดีก่อนไปหาน้อง ๆ
เวลาที่ผ่านมา เราปล่อยให้องค์กรคอยกลืนกินตัวตนเราไปเท่าไหร่ กลืนกินร่างกายเราไปเท่าไหร่ กลืนกินเวลาเราไปเท่าไหร่ และกลืนกินชีวิตตัวเองเราไปเท่าไหร่
บางครั้งใจเราอยาก แต่ร่างกายกลับไม่พร้อม
วันหน้าวันหลังฝนคงต้องพักผ่อนมาก ๆ วางงานลงบ้าง ออกกำลังกายให้สม่ำเสมอเหมือนช่วงเวลาเดิมก่อนภาวะโควิดระบาด
ข่าว
