พอถึงร้าน ได้เจอตัวจริง บอกเลยว่านางถ่ายรูปไม่ขึ้น เพราะนางสวยและน่ารักกว่าในรูป
พอได้คุยก็ยิ่งแปลกใจ ตัวจริงนางไม่ใช่สาวแรงและร่าน..อย่างคำในรอยสัก
“หนูสักคำพวกนี้เพราะต้องการประชด” นางเล่าเรื่องชีวิตให้ฟัง
ผมแอบนึกในใจว่า อันที่จริงชื่อ"เฌอเบลล์" เป็นคำนางฟ้า ไม่ใช่นางมารอะไร เกิดจาก 2 คำประสมกัน คือ Cherie (เชรี) แปลว่าที่รัก และ belle(เบลล์) แปลว่าสวย
ยิ่งคุยกัน ยิ่งรู้สึกว่านางเป็นคนเปิดเผย คุยสนุก เป็นธรรมชาติ ไม่มีกำแพงกั้นกลาง
ผมชอบสิ่งนี้เพราะมันทำให้เซ็กส์ real และเชื่อมถึงใจ
ยิ่งได้คุย ยิ่งสัมผัสความหวาน..ที่อยู่ภายใน คล้ายผู้หญิงที่ครอบครัวสอนมาดีแต่แอบดื้อ..น่ารัก
“ขอเป็นแฟนหนูสักวันนะ”
“คะ” นางพยักหน้า
สักพัก เสียงคุยก็ค่อยๆ เงียบลง ผมยืนประชิดตัว ขยับหน้าเข้าใกล้ ประกบริมฝีปาก
นางจูบกลับ..หวานฉ่ำเหมือนคนรัก
พอได้สัมผัสรสจูบ..ก็รู้เลยว่า นี่คือนางในฝันที่ผมจะต้องกลับมาซ้ำ
ผมถอยออกมาก้าวหนึ่ง มองหน้านาง
“ถ้าจะจูบกันแบบนี้ ฆ่ากันดีกว่า”
นางนิ่งแปลไทยเป็นไทยสักพัก ก่อนหัวเราะเบาๆ
ผมอธิบายเรื่องนี้ไม่ถูก บางคนก็มีกำแพงกับการจูบ บางคนไม่มีกำแพงแต่เร่าร้อนเกินไปจนกลายเป็นแสงไฟวูบเดียว เปรียบเทียบเหมือนนักร้อง Diva ที่แทบจะร้องพ้นไฟได้ ซึ่งตอนนี้ ผมไม่ต้องการ..อะไรแบบนั้น
"หลงรักริมฝีปากนี้จัง"