ปัญหาของคุณคือ ไม่ได้เที่ยวร้านหลายๆร้าน ไปแต่ร้านเดิมๆขึ้นแต่คนเดิมๆ คิดว่าคนนี้สวยที่สุดงานดีที่สุดอ้อนจนหลงที่สุด ไม่คิดจะไปร้านอื่นเพราะคิดว่าคนนี้ดีที่สุดในประเทศ
ทางแก้ ง่ายมาก ออกไปเจอโลกภายนอกบ้าง ไปร้านอื่นให้เยอะที่สุด ไม่ต้องขึ้นก็ได้แค่ไปดูตัวจริงก็ได้ เจอใครตรงสเปคคุณก็จดไว้ไปจองวันอื่น แต่ถ้ามีทุนพอเจอแล้วก็ขึ้นเลย งานค่อยไปลุ้นเอา ห้ามไปร้านเดิมๆที่เคยไปเด็ดขาด ถ้ามีทุนเที่ยวให้เยอะๆเข้าไว้ เที่ยวแต่คนสวยตรงสเปคคุณ รับรองเดือนเดียวคุณเลิกคิดถึงคนนั้นไปเลย
เพราะปัญหาคุณจะเหมือนคนที่เพิ่งเที่ยว หรือไม่ก็ไม่รู้จักร้านอื่น เห็นคนสวยน้อยเกินไป เจอคนงานดีน้อยเกินไป เจอลูกอ้อนน้อยเกินไป พอเจอสวยงานดีอ้อนเก่งๆก็หลงหัวปักหัวปำ ผ่านตรงนี้ได้คุณก็จะเป็นคนใหม่ ใครๆไม่ว่าจะเซียนยังไงก็เคยผ่านจุดนี้มาทั้งนั้น เป็นเรื่องธรรมดามาก และคุณจะผ่านจุดนี้ไปได้เหมือนคนอื่น
ผมมองว่าเด็กมีเสี่ยเลี้ยงไม่ใช่คนที่ประสบความสำเร็จหรือมีอนาคตที่ดีแล้ว ถ้าเป็นเรื่องจริงว่ามีเสี่ยเปเยอะขนาดนี้ คิดเหรอว่าพวกนี้แค่เพิ่งเที่ยวหรือเที่ยวกะปู๋ที่แรก รวยขนาดนี้มันมีทั้งเมียน้อยโคโยตี้เด็กเล้าจน์เด็กอ่างเป็นสิบคนได้้แล้วมั้ง น้องคนนั้นก็เป็นแค่หนึ่งในสิบ และถ้าเทียบเด็กอ่างตัวท้อปสวยกว่าดาราทั้งนั้น งานลูกอ้อนก็ดีกว่าน้องคนนั้นทุกทาง นิสัยคนรวยคือขี้เบื่อ ตอนนี้มันก็แค่เห่อของใหม่ พอมันไปเจอเด็กใหม่สดกว่าขาวกว่าสวยกว่าหรือไม่เมียจับได้มันก็เขี่ยน้องคนนั้นแบบง่ายๆได้เลย แล้วน้องคนนั้นก็ต้องกลับมาทำที่ร้านเหมือนเดิม นี่เหรอที่คุณบอกว่าน้องไปสบายแล้ว
คนดีจริงๆคือเลิกทำตลอดชีวิต ยอมทิ้งเงินเดือนละแสนไปรับงานหลักพันรับเงินเดือนหมื่นต้นๆ อย่าคิดว่าไม่มีใครทำได้ ที่ผมเจอมาเป็นหลักสิบคน บางคนก็เป็นตัวท้อปร้านได้วันละหมื่นยังเลิกทำได้เลย นี่ซิถึงจะเรียกว่ามีอนาคตที่ดี น้องไปดีแล้ว
ข่าว
