ซ้ำกันจน Pokeball หมดแล้วสำหรับน้องงานดีแห่งบางพลีคนนี้

น้องยิ้มแย้มออกมาต้อนรับ เราก็เขินทุกครั้ง เขิน pr ไปอี๊ก
จนน้องต้องบอกว่า ยังเขินอีกหรอขนาดนี้
อากาศที่แสนจะร้อน เปิดแอร์กันรออุณหภูมิลด ระหว่างนี้ก็ถามไถ่สารทุกข์สุขดิบ แต่ทำไมดันร้อนกว่าเดิมได้นะ น้องเริ่มจะขยับมาใกล้ จนต้องรีบไปอาบน้ำ กลัวกลิ่นเหงื่อจากการทำงานยังค้างอยู่ น้องยังอาบพิถีพิถันเหมือนทุกครั้ง
แต่บนเตียงรอบนี้ไม่เหมือนทุกครั้ง น้องเหมือนมีอารมณ์ค้างจากที่ไหนมา ใช้เวลาไม่นานน้องก็เปียกไปหมด
เธอให้ผมเริ่มก่อนเหมือนทุกครั้ง อารมณ์ที่น้องมีค้างอยู่ส่งผลให้ด้านในของน้องพร้อมรับแรงปะทะ
ไม่นานนักน้องก็กระตุกไปก่อน และตามด้วยน้ำของผมที่กระจายเต็มท้องน้อยของเธอ
น้ำเยอะนะวันนี้ เสียงเล็กๆที่หัวเราะอย่างภาคภูมิใจดังมาจากหัวเตียง เหมือนเธอทำภารกิจสำเร็จไปอีกขั้น
ไหวอีกน้ำก็บอกนะคะ ยังอีก...
ครั้งเดียวก็เพียงพอสำหรับงานดีๆ เก็บไว้รอบหน้าเถอะ อิอิ