พูดยากครับ เคยได้ยินคำว่า
ต่างกรรมต่างวาระ มั้ยครับ (อันเดียวกับต่างหรรมต่างวาระ) มันเกิดขึ้นได้หมดขึ้นอยู่กับสถานการณ์และบุญเก่า

บางร้านมีมาตรฐาน เที่ยวก็อาจจะเจอหล่นน้อย เช่น
เกอิชา โยชิ ฟังกี้ พริ้นเซส คัพเค้ก(คัพเค้กผมไป 2-3 ครั้งไม่เคยหล่น)
ไม่ได้หมายความว่าน้อง ๆ ร้านพวกนี้จะดีทั้งหมดนะครับ แค่พอร้านมีมาตรฐาน น้องก็ทำให้ตามมาตรฐานนั้น แบบนั้นผมถือว่าไม่หล่น
หล่นของผมคือร้านบอกว่าทำแบบนี้ 1 2 3 แต่น้องไม่ทำหรือทำให้แต่มันนี่ทอร์ค เร่งรอบ เร่งเวลา ชวนลงก่อนเวลาอันควร อันนี้คือหล่นแน่นอน

อันนี้ปัจจัยเรื่องร้านกับน้องนะครับ แต่ปัจจัยเรื่องตัวเราเองผมว่าก็สำคัญ
กลิ่นปาก ความสุภาพ ความสะอาด เล็บ ผม ขนจมูก ขี้ตา ขี้ไคล ไปร้านดึกแค่ไหน พวกนี้คือปัจจัยที่จะทำให้เราทอนได้แบบง่าย ๆ เลยครับ แม้เราจะจ่ายตังค์ แต่คิดว่าคงไม่มีใครอยากใกล้ชิดกับคนไม่สะอาด หรือ ไม่สุภาพ

ข้อมูลที่เราคุยกับ PR ต้องบอกเขาตรง ๆ เลยว่าชอบงานแบบไหน spec แบบไหน บางทีเจอน้องอารมณ์ร่วมน้อยหรือน้อยประสบการณ์มีการเขินอาย ก็จะเหมือนนางไม้ได้ บางคนก็ชอบ บางคนก็ว่าหล่น ชอบน้องเป็นงานก็บอก PR เลยว่าชอบงานบู๊ ขอน้องเป็นงาน
ผมจะบอก PR ตลอดว่าขอนมใหญ่ ๆ งานหวาน ๆ ซึ่งส่วนใหญ่ 8 ใน 10 ก็มักจะได้ตามที่ขอ เนื้อตัวผ่านแล้วที่เหลือก็ลุ้นต่อหน้างาน คิดอย่างเดียวงานไม่ดี แต่ก็ได้เอาคนนมใหญ่ละหวา

อีกอย่างคือการบ้านครับ ยกเว้นการบ้านประเภทหน้าม้าก็ผ่าน ๆ ไปนะรู้กัน
การบ้านคือ 1 ใน สิ่งที่ช่วยได้มาก ๆ เลย คนเจอทอนเขาจะเขียนการบ้าน คนเจอหล่นเขาจะเงียบไม่เขียนการบ้าน
น้องคนไหนไม่มีการบ้าน ไม่มีคนถามหา อันนั้นต้องลุ้นครับ อาจจะดีหรือไม่ดีก็ได้ บางคนไม่มีการบ้านก็จริง แต่ลองโพสถามเพื่อนสมาชิก เขาก็มาตอบแลกเปลี่ยนกันนะว่าดีหรือไม่ดี
หวังว่าคงช่วยได้