ผมได้แต่ยืนมองเม็ดฝนที่โปรยปรายลงมานอกหน้าต่างร้านกาแฟแห่งนี้ ในหัวมีเพียงภาพความทรงจำเมื่อครั้งยังมีความสัมพันธ์กับเธอ ภาพของหญิงสาวผมยาว ใบหน้าคมสวย และรอยยิ้มที่ทำให้หัวใจผมสั่นไหวได้เสมอ เธอคือ พะแพง ดาวเด่นแห่งร้านนวดสปา Blossom Spa ทุกคนในร้านเรียกผมว่า "พี่" เพราะผมเป็นลูกค้าขาประจำที่นั่น จนกระทั่งผมได้เจอกับเธอ
มันเริ่มจากการที่ผมซื้อบริการนวดจากเธอ เธอต้อนรับผมด้วยรอยยิ้มอ่อนหวาน และการนวดของเธอนั้นก็ช่างแสนวิเศษ เธอมีฝ่ามือที่นุ่มนวล แต่ก็แข็งแรงพอที่จะคลึงกล้ามเนื้อที่อ่อนล้าของผมได้อย่างตรงจุดทุกครั้ง ผมชอบที่จะได้ใช้เวลานาน ๆ กับเธอในห้องนวดแห่งนั้น เราสนทนากันถึงเรื่องชีวิตประจำวันของผมและเธอ เสียงของเธอนั้นช่างไพเราะราวกับเสียงกระดิ่ง และน้ำเสียงของเธอก็ช่างดูบริสุทธิ์เหลือเกิน ทำให้ผมหลงใหลในตัวเธอมากขึ้นเรื่อย ๆ
ความสัมพันธ์ของเราก็เริ่มก้าวไปอีกขั้น ในวันที่ผมกลับไปใช้บริการของเธอเป็นครั้งที่สาม หลังจากที่เธอนวดให้ผมจนรู้สึกสบายตัวแล้ว เราก็ไม่ได้กลับไปอยู่ในจุดของลูกค้ากับพนักงานอีกต่อไป เธอได้เปลี่ยนความสัมพันธ์ของเราไปเป็นความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งยิ่งขึ้น เธอใช้มือที่นุ่มนวลของเธอปลดเสื้อผ้าผมออกอย่างแผ่วเบา และเริ่มต้นจูบผมอย่างร้อนแรง ผมจูบตอบเธออย่างดูดดื่มด้วยความรู้สึกที่ห้ามไม่ได้ เราแลกเปลี่ยนจูบกันไปมาจนผมเริ่มล้มตัวลงนอนกับเตียงนวดของเธอ และเธอก็ค่อย ๆ ลูบไล้ไปทั่วตัวของผม ผมสัมผัสได้ถึงความเร่าร้อนของเธอ และความรู้สึกของผมก็ไม่สามารถที่จะยับยั้งเอาไว้ได้อีกต่อไป
ในคืนนั้น เราไม่ได้เป็นแค่ลูกค้ากับพนักงานอีกแล้ว เราได้รวมกันเป็นหนึ่งเดียวท่ามกลางบรรยากาศที่อบอุ่นและเป็นส่วนตัวในห้องนวดแห่งนั้น เธอปล่อยเสียงครางที่ฟังดูเจ็บปวดแต่น่ารักออกมาอย่างดังลั่นไปทั่วห้อง เสียงของเธอในตอนนั้น ช่างเหมือนกับลูกแมวที่โดนเชือด ผมรู้สึกร้อนรุ่มไปทั่วทั้งร่างกาย ในขณะที่น้ำตาของเธอไหลออกมาเป็นสาย และร่างกายของเธอนั้นก็ชุ่มไปด้วยน้ำรักที่ออกมาจากตัวเธอ ผมได้นำพรหมจารีของเธอไปในคืนนั้น และมันทำให้ผมรู้สึกเหมือนกับได้เป็นเจ้าของทุกอย่างที่เธอมี ในขณะที่เรายังคงสานต่อกิจกรรมของเรา เธอก็ได้พึมพำกับผมว่า "มันจะอยู่กับเราตลอดไปใช่ไหม" ผมไม่ได้ตอบอะไรเธอในตอนนั้น และนั่นเป็นสิ่งที่ผมเสียใจที่สุด
หลังจากที่ความสัมพันธ์ของเราลึกซึ้งขึ้น ผมก็หายไปจากชีวิตของเธอ หลังจากที่ได้ในสิ่งที่ต้องการแล้ว ผมก็ไม่รู้ว่าจะไปต่อยังไงดี ความรู้สึกผิดถาโถมเข้ามาในจิตใจผมอย่างรุนแรง ผมไม่รู้ว่าในตอนนั้นผมกำลังทำอะไรลงไป ผมแค่อยากจะหาความสุขให้กับตัวเอง แต่ความสุขที่ผมได้รับจากเธอในครั้งนั้นก็ช่างแสนสั้น และได้จากไปพร้อมกับพรหมจารีของเธอ ผมได้แต่นั่งมองเม็ดฝนที่ยังคงโปรยปรายอยู่ไม่หยุด ภาพของเธอยังคงวนเวียนอยู่ในหัวของผม ผมรู้ว่าผมควรจะกลับไปหาเธอ แต่ผมก็ไม่กล้าพอที่จะเผชิญหน้ากับความรู้สึกผิดที่ผมมีให้เธอได้ ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน ผมก็คงจะไม่มีวันลืมหญิงสาวคนนั้น และเรื่องราวของเราจะยังคงอยู่ตลอดไปในความทรงจำของผม
ข่าว
