เล่าสู่กันฟังครับ เพราะเป็นเคสที่ไม่เคยนึกถึงเหมือน ปกติเวลาผมส่งการบ้านผมก็ไม่เคยบอกน้องคนไหนก่อนเลยว่าเด๋วขอไปเขียนการบ้านนะ อันนี้พูดถึงน้องที่งานดีๆประทับใจนะครับ (ถ้าหล่นแบบเสียดายตังผมคงเขียนประจานเลยอยู่แล้ว) พอดีวันก่อนไปขึ้นงานน้อง ณ ร้านแห่งนึง น้องมาวันแรกเลย ผมขึ้นด้วยรอบสอง น้องเล่าให้ฟังว่าลูกค้าคนแรกของน้องเสนอเงินเดือนให้ห้าหลักปลายๆแล้วให้เลิกทำเลย แต่น้องกลัว ขอทำในร้านแบบนี้ต่อไปดีกว่า ผมเลยพูดแบบเล่าให้ฟังไปว่า มันมีเวบบอร์ดอย่างงี้ๆนะ เด๋วพี่ไปเขียนการบ้านให้มั้ยเผื่อคนจะได้รุ้จักมากขึ้น น้องรีบบอกเลยว่าอย่าเลยนะพี่อย่าเอาไปเขียนเลยดีกว่าหนูไม่อยากให้ใครมารู้จักเยอะ ฟังละผมเข้าก็ใจน้องแหละ น้องคงไม่สะดวกใจที่จะให้เขียนถึงจริงๆ
และมันทำเอาผมฉุกคิดไปเลยว่า ไอ้ที่เราส่งๆการบ้านไปถึงแม้ว่าเราจะเขียนถึงเค้าดีแต่มันมีคนที่เค้าไม่อยากให้เราพูดถึงเค้ารึเปล่านะ และครั้งต่อๆไปเราควรบอกน้องก่อนเขียนมั้ย หรือผมคิดมากไป เพื่อนๆคิดว่าไงครับ
ปล. การบ้านผมเป็นแนวแจกเกรดเล่าประสบการณ์ไม่เคยถ่ายรูป ผมเข้าใจว่าการบ้านมีรูปส่วนใหญ่น้องคงยินยอมก่อนอยู่แล้ว จริงๆเดือนนี้มีเด็ดๆอยากแชร์เยอะเลย แต่พอมาเจอเคสนี้มันเลยชวนให้คิดก่อนแชร์คับ