ก่อนอื่นขอบคุณทุกท่านที่ติดตามผลงานของผมนะครับ เวลามีคนเข้ามาอ่านแล้วคอมเมนท์มันทำให้คนเขียนการบ้านอย่างเราๆมีกำลังใจในการเขียนจริงๆ
เอาหละครับเรามาเริ่มบันทึกหน้าใหม่ของจอมยุทธ์ยามราตรีของผมกัน อันตัวผมนั้นมีฉายา(ที่ตั้งให้ตัวเองว่า)ฟันมั๊นมัน
อันตัวข้านั้นได้โลดแล่นอยู่ในยุทธภพนี้มาตั้งแต่วัยขบเผาะ ผ่านสมรภูมิมาตั้งมากมาย แต่ยังไม่เคยเจอใครเป็นดั่งเช่นแม่นางคนนี้
นางมีนามว่าโยโกะ อาริกาโตะ โดโซะ โจ๊ะพรึมๆ (โยโกะพอ ไอสั-) นางสวยยย ทุกนาทีที่เคยสัมผัส (เพลงก็มานะ)
น้องเป็นคนไทยนะ แต่ร้านให้ชื่อโยโกะ ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม
โอเคๆ ผมขอโทษที่ต้องพล่ามเรื่องราวที่ไม่เกี่ยวกับการนวด
แต่ผมว่าการสร้างบรรยากาศตั้งแต่ก่อนเริ่มนวดเนี่ยแหละ เป็นสิ่งที่ทำให้จอมยุทธ์อย่างพวกเราๆ แตกต่างจากพวกเด็กฝึกวิทยายุทธ์ในวัดเส้าหลิน (เมิงก็เว่อร์ไปนั่น)
“กระเป๋าพี่ใหญ่จัง”
ฮ่าๆๆ ใหญ่กว่ากระเป๋า ก็กระปู๋พี่นี่แหละ ไอน้อง
“มีอะไรในกระเป๋าให้เล่นบ้างคะเนี่ย”
ฮึๆๆ เดี๋ยวก็รู้อีหนูเอ๊ย พี่จะจัดให้หนูคลานกลับบ้านเลย
“พี่ขอเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ”
“ได้ค่ะ”
ระหว่างที่เข้าห้องนำ้ เราก็นั่งคิดว่า “วันนี้ข้าจะจับเจ้าประหารด้วยเครื่องประหารแบบไหนดีนะ เครื่องประหารท่าหมา เอ้ย เครื่องประหารหัวสุนัขหมา หรือเครื่องประหารมิชชั่นนารีดี”
แต่คนที่ชอบท้าทายอำนาจอย่างเจ้าเนี่ย น่าจะเหมาะกับเครื่องประหารหัวสุนัขมากกว่า
หลังจากที่ตัวข้านั้นเสร็จกิจในห้องนำ้ ข้าก็ออกมา พร้อมที่จะเดินไปที่ห้องเชือดเชลยรักของข้า
แต่ว่า.... ไอSuch
นางหายไป อีHere!
ในใจผมตอนนั้นเต้นระรัวไปด้วยความตื่นกลัวราวกับเจ้าของสุนัขพันธุ์ดีที่ปล่อยให้สุนัขของตัวเองหายไประหว่างที่ตัวเขากำลังหม้อสาวอยู่ก็ไม่ปาน ผมกลัวครับ กลัวว่าน้องจะถูกแขกคนอื่นแย่งชิงไปขณะที่เรากำลังคิดแผนปลิดชีพน้องอยู่
ผมใช้จมูกสูดดมกลิ่นตามรอยน้องไป ไปถึงหน้าห้องประตูที่ปิดอยู่ ก็คิดในใจว่า
“ห้องนี้แหละ แหมทำเป็นรีบปิดประตูนะจ๊ะ”
“โอ้ว อู้ว ดีค่ะพี่ ตีแรงๆค่ะ”
อ่า เอิ่ม ขอโทษ ไม่ใช่และ เมิงไม่น่าเร็วขนาดนั้น
พอเดินไปตามห้องต่างๆ สุดท้ายก็พบน้องนั่งรออยู่ที่ห้องหนึ่ง
“หาเจอไหมคะพี่”
แหม เล่นกับหัวใจคนแก่ มันบาปนะอีหนูเอ้ย เกิดพี่ธาตุไฟแตกไป ตัวน้องนางนั้นจะรับผิดชอบพี่เช่นไร
“เจอสิคะแหม ง่ายแค่นี้เอง”
ผมไม่บอกหรอกว่าผมเกือบเปิดคอร์สใหม่ให้ที่ฟังกี้ “ชายสองหญิงหนึ่งหมี่เกี๊ยวเซี้ยวทีเดียวเชียว”
“หนูอยากจะบอกพี่ว่า หนูไม่รู้ว่าจะใช้คำว่าอะไรดี ระหว่าง หนูไม่เคยเห็นหน้าพี่ หรือ หนูว่าพี่ไม่เคยเห็นหน้าหนู”
เอิ่ม พี่ว่ามันเหมือนกันนะน้อง แต่พี่อาจจะผิดก็ได้
ผิดที่เลือกเมิงเนี่ย (หลอกๆ น้องน่ารัก คุยดี นิสัยนมใหญ่ไฟกะพริบแบบโมดิฟายมาแล้วอย่างดี ชุดไฟน้องแม่งโมมาแสนกว่า แต่ซีนอนขาว ใหญ่โต ถ้าเป็นแม่โคก็แบ่งนมกินกันได้ยันลูกบวช)
“พี่รู้ไหมคะว่าจริงๆแล้วในหมู่เด็กนวดเนี่ย เค้าก็มีการคุยกันเล่นๆนะคะ ว่าจะจองแขกคนไหน”
อะ อันนี้เพิ่งรู้ จริงดิ?
“ค่ะ ก็แบบว่าบางที อยากได้แขกคนนี้มากกกก ถึงขนาดพูดว่า ’ไม่ต้องออกค่าคอร์ส เด๋วหนูออกเอง’”
แหม เมื่อไหรเราจะถูกหวยเจอแบบนี้เข้าซักวันนะ
“ทำไมพี่ถึงเลือกหนูคะ”
“พี่ก็ดูที่สายตาก่อน แล้วก็ดูรวมๆหน่ะ”
นมที่มันรวมๆอยู่ตรงกลางหน่ะ
“พี่ไม่ได้เลือกหนูที่นิสัยหรอคะ”
“นิสัยอะไรคะ?” ผมถามกลับ
“นิสัยนมใหญ่อะค่ะ ฮ่าๆๆ”
อ่ะใช่จ้ะ พี่ยอมรับว่าพี่ดูตรงนั้น ถึงแม้ใครบางคนจะชอบของแท้ แต่ตัวผมนั้น สิ่งที่ผมชอบของแท้มีแค่สองอย่างคือ มือถือกับคอมพิวเตอร์ นอกนั้นมาเถอะ จะปลอมแค่ไหน ผมรับได้หมดแหละ
“พี่อาบน้ำคนเดียวได้ไหมคะ พอดีหนูเพิ่งอาบมา แล้วพอดีหนูเป็นคนแบบ พอเห็นหมดแล้วมันไม่ตื่นเต้ลอะค่ะพี่”
ฮ่าๆๆ ได้สิอีหนู ไว้รอตื่นเต้น ตอนเจอพญานาคแห่งลุ่มแม่น้ำโขงก็แล้วกัน มันจะเชิดคอชูชันจนหนูร้องไม่ออกเลยทีเดียวเชียว
“พี่รู้ไหมคะว่า จริงๆแล้วผู้หญิงก็ดูผู้ชายที่นิสัยเหมือนกันนะคะ”
อะ ยังไงๆ เล่ามาเลยอีน้อง
“ก็แบบอย่างเพื่อนหนูก็ชอบผู้ชายนิสัยรวย นิสัยฝรั่ง”
“แล้วหนูหละจ๊ะ ชอบอะไร”
“หนูชอบนิสัย”ใหญ่ๆ”ค่ะ”
เอ๊ะ ยังไงนะ ขออีกทีสิ๊ พี่ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร
“คือหนูอะ เคยมีเพื่อนเล่าให้ฟัง ว่ามันขึ้นงานกับคนที่หล่อแบบ หล่อมากเลยนะ แต่พอถามมันว่าเป็นไง มันบอกว่า “งานไม่โอเคเลยอะเมิง แบบห่วยอะ ไม่ผ่าน””
เห้ย เด็กนวดเค้าก็มีการประเมินเรานะ ไม่ใช่แค่เราประเมินเขาฝ่ายเดียว Good to know
“ไม่ต้องห่วงจ้ะ พี่จะไม่ทำให้หนูผิดหวัง”
น่าน คนอะไรแม่งจะเท่ห์ปานนี้ ไม่มีแล้ววว จริงจริ๊งงง
หลังจากผมอาบนำ้เสร็จแล้วมานอนที่เตียง ผมรู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างแปลกๆเกี่ยวกับนางคนนี้
เธอช่างมี sex appeal อันสูงส่ง กลิ่นหอมที่มาจากตัวเธอ มะม่วงร่องอกที่เป็นเนินขาวราวกับภูเขาฟูจิ มันเต่งตึงออกมาจากชุดที่เป็นเหมือนบราสไตล์ชาวฮาวาเอี่ยน ขาที่เรียวขาว ถึงแม้วัยเธอน่าจะย่างสามสิบกว่าๆ แต่เต่งตึงของเธอนั้นทำให้ผมถึงกับตะลึงงึงงันไปหลายชั่วขณะ แล้วจู่ๆ พญานาคแห่งลุ่มแม่น้ำโขงมันก็ตื่นขึ้นมา โดยที่ผมทำเพียงแค่นอนคุย ลูบขา และ ดูที่มะม่วงร่องอกเท่านั้น
เธอยังไม่ได้แม้แต่จะถอดเสื้อด้วยซ้ำ
“นี่ยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะคะพี่ คิคิ” เธอหัวเราะคิกคัก
แต่ในนาทีนั้นผมไม่สนใจอะไรแล้ว ผมบอกกลับไปอย่างแผ่วเบาว่า
“ก็เริ่มทำเลยสิจ๊ะ ที่รัก”
เธอก็ว่านอนสอนง่าย ใช้ลิ้นของนางงูพิษอย่างเธอ ตวัดไปมาที่ยอดปทุมของผม จังหวะของเธอนั้นไม่ได้แรงเหมือนไฟท์เตอร์ทั่วไป ถ้าจะเปรียบก็เหมือนกับการรำไท้เก๊ก ที่มันนุ่มนวลแต่เปี่ยมไปด้วยพลังวังชา มันยิ่งปลุกอสรพิษแห่งลุ่มแม่น้ำอเมซอนของผมได้ดีจริงๆ
“มาค่ะ เด๋วหนูช่วยใส่อุปกรณ์ให้”
ว่าแล้วเธอก็หยิบหมวกไปสวมให้อสรพิษตัวนั้นอย่างคล่องแคล่วเชี่ยวชาญ ราวกับว่าเธอกำลังคุมบังเหียนมันอยู่ก็ไม่ปาน
“ขอม๊วฟด๊วฟๆหน่อยนะ หมั่นเขี้ยวอะ”
“อย่า ไม่ อย่า..... ” อย่าช้าหละสิไม่ว่า อีSuch แหม ทำเป็นเล่นตัว
แล้วน้องก็จัดการละเลงลงลิ้นลึกลงไปบนลำของผม ซึ่งผมโคตรจะพูดไม่เป็นภาษาคนแล้วในตอนนี้
“อะโน โอ สุโก้ย คิโมจิอี้โยว โมว กะมังเดคิง เดคิง โม่ว หย่าไบ้”
เอาจริงๆไม่ได้ร้องขนาดนี้ แต่คาดว่าจอมยุทธ์ทั้งหลาย คงพอเข้าใจ
พอหลังจากนั้นแล้วผมก็บอกน้องว่า
“มาเถอะ มาบรรเลงจังหวะร็อค ดนตรีรัก ของเรากัน”
เอาจริงๆก็ไม่ได้พูดแบบนี้ แค่บอกว่า
“มาค่ะ นอนหงายให้พี่หน่อย”
แล้วผมก็เด้งกระแทกเข้าไป ชนิดแบบที่ไม่กลัวหัวหน่าวจะบุบสลาย มีเท่าไหรใส่ไม่ยั้งจริงๆ
น้องก็ร้องตามจังหวะแบบได้อารมณ์ ไม่เฟคจนเกินไป (แต่เอาจริงๆ ถึงจุดนี้ จะเฟคไม่เฟค ผมก็ไม่สนใจอะไรแล้ว)
ผมเดินทางมาถึงซักระยะหนึ่ง ก็มาถึงจุดที่จะต้องปล่อยให้ลูกๆหลายล้านคนของผมตายจากผมไป
แต่ดีที่ผมฉุกคิดขึ้นมาได้ว่า
“เครื่องประหารหัวสุนัข”
เท่านั้นแหละผมบอกให้น้องหันหลังและกดน้องนอนลงราบกับเตียง
บั้นท้ายอันกลมๆน่าฟัดของเธอนั้น มันเด้งไปตามจังหวะที่โดนป๊าบๆ เข้าไป เสียงมันยังดังฟังชัดมาจนถึงตอนที่ผมเขียนบันทึกนี้
ผมเห็นว่ามันมีแต่เสียงดัง “ป๊าบ” มันไม่มีเสียง “เปี๊ยๆ” และ “หมับๆ” ผมจึงทำการเติมจังหวะให้มันเข้าไป
“เพี๊ย++”
“อุ้ย” น้องร้องตกใจเบาๆ
โทษทีน้อง สงสัยพี่ตีแรง ผิดคีย์ไปหน่อย เอาใหม่ๆ
“เปี๊ยๆๆ”
โอเค เริ่มเข้าที่เข้าทางละ มาต่อกันเลยจ้ะ ที่รัก
ผมต้องบอกว่าท่านี้แม่งเป็นที่สุดของผมจริงๆ
ผมสัมผัสได้ว่าของน้องรัดแน่นขึ้นแล้วก็ตอดๆของผม ตามจังหวะที่ผมซอยไป
“ใกล้แล้วค่ะ ที่รัก” ผมกล่าวกับน้อง
แล้วสุดท้ายผมก็ปลิดชีวิตของน้องด้วยเครื่องประหารหัวสุนัข ตามอย่างที่ได้มุ่งหวังไว้
ขอบคุณที่ติดตามผลงานของผมนะครับ ชอบไม่ชอบยังไง ฝากติชมได้
เขียนรีพอทส่งหัวหน้า ผมยังไม่ตั้งใจขนาดนี้เลยคร้าบบบ ฮ่าๆๆ เจริญหละ ชีวิตตรู
ข่าว
