จีเนียส FK คงจะมี..แค่ครั้งนี้ครั้งเดียวในชีวิต 1 น้ำตากับ 4 น้ำรัก🔥🔥🔥

[Kitti123]

ร้าน Funky
7 พ.ย.67

“จีเนียส พี่เขามาแล้วค่ะ” PR เรียกน้อง ออกมาจากห้อง
นางเดินออกมา ยกมือไหว้  “สวัสดีค่ะ” แล้วเดินนำไป

ผมเดินตามไป โดยไม่นึกว่า หนึ่งชั่วโมงจากนี้ ผมจะเผชิญประสบการณ์ที่เกิดแรงสะเทือนใจ..ครั้งใหญ่

1 น้ำตา กับ 4 น้ำรัก
ตื่นเต้น หลากหลายอารมณ์ เหมือนรถไฟเหาะ ประสบการณ์แบบนี้ มันเกินจากการเที่ยวสปา..ไปแล้ว

[Kitti123]

เวลา 12.05 น.

“หนูทานเบียร์ไหม?” ผมรินเบียร์ลงในแก้ว
“หนูทานไม่เป็นค่ะ มันขม”
นางถามผมต่อ “พี่ทานเป็นประจำเหรอ?”
“ไม่หรอก ช่วงนี้พี่มีเรื่องเสียใจ คนที่รู้จักเพิ่งเสียชีวิต”
“เหรอคะ..” นางนิ่งไปสักครู่ ก่อนพูดต่อ “หนูก็คงไม่ต่างจากพี่ แอบเสียใจอยู่ลึกๆ”

“เรื่องอะไร?” ผมมองนาง 
“อืม...หนู” นางช่างใจสักครู่ “รู้สึกผิดที่มาทำตรงนี้ หนูไม่ได้บอกที่บ้าน”
ผมพยักหน้า และชวน Move on “ลองดูกันว่า ความรู้สึกทั้งหมดนี้ จะพาเราไปที่ตรงจุดไหน”
นางนิ่งฟัง
ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา Search หาเพลงที่ชอบ
แต่แล้ว..ก็เปลี่ยนหันมาพูดกับนาง “เลือกเปิดเพลงที่หนูชอบ ขอเป็นเพลงที่สะท้อนความรู้สึกในตอนนี้”
นาง Search หาเพลง แล้วก็ยื่นโทรศัพท์ให้ “พี่..พี่เคยฟังเพลงนี้หรือยัง”
ผมส่ายหน้า “ก็ดี..ได้ฟังเป็นครั้งแรก”

เพลงดังขึ้น..
“ถ้าฉันไม่อาจ เห็นคุณค่าที่มีในหัวใจ”
“และความเสียใจ ก็เหมือนช่างดูไม่มีความหมาย”

ใจของนางไหลไปกับเพลง..
“อืม..หนูไม่น่าเปิดเลย 555” สีหน้านางเศร้าลง
นางเงยหน้ามองผม “หนูฟังแล้ว..จะร้องไห้”
ผมเห็นนางทำตาแดงๆ ก็ลุกขึ้น เดินอ้อมไปยืนข้างหลัง และขอให้นางลองทำท่าอ้อมกอดผีเสื้อ

“เอามือกอดตัวเองไขว้กัน มือขวาแตะที่ไหล่ซ้าย มือซ้ายแตะที่ไหล่ขวา จากนั้นใช้มือตบบ่าเบาๆ ข้างละ 2-3 ครั้ง ทำสลับกัน 2 ข้าง”
นางหันมาถาม “พี่จะกอดหนูจากข้างหลังเหรอ?”
ผมส่ายหน้า “ไม่เชิง ในท่านี้ หนูกอดตัวเอง ปลอบตัวเอง” พูดเสร็จ ผมก็นั่งประคองข้างหลัง

เรานั่งฟังเพลงต่อ...
“ฉันจะยอมกอดความเสียใจ หากจะทำให้พบชีวิตใหม่”
“ความหมายของการมีลมหายใจ ให้ได้รู้ว่าช่วงเวลาหนึ่ง ที่เคยถูกลืมและมองข้ามไป”
“อาจไม่นานที่มันจะเป็นไป อย่างน้อยยังรู้อยู่ไปเพื่อใคร”

นางกอดตัวเอง ตบบ่าสลับกัน นางตบแค่เบาๆ แต่ทุกครั้งที่ตบลงไป มันสะท้านถึงหัวใจ
นางเริ่มรู้สึกถึงความเศร้าจากข้างในที่กำลังขอดออกมา และเปลี่ยนเป็นความเสียใจ มันกำลังผุดขึ้นมา ลมหายใจนางกำลังตื้นขึ้น สะอึกไม่เป็นจังหวะ กลายเป็นสะอื้น น้ำตาคลอ

นางสะอึกสะอื้นอยู่อย่างนั้น..ร่วมนาที ผมลูบหลังให้นางช้าๆ ทำซ้ำๆ กัน ปลดปล่อยความเศร้า

“ไม่น่าฟังเพลงนี้เลย 555”  นางหัวเราะทั้งน้ำตา เช็ดน้ำตา แล้วลุกขึ้นไปล้างหน้า "หนูยิ่งแพ้น้ำตาอยู่ด้วย"

“ดีแล้ว ได้ปลดปล่อยออกมาบ้าง”
นางพยักหน้า “หนูเครียดจากที่หนูปกปิดไม่ให้ที่บ้านรู้ หนูหาเงินส่งที่บ้าน แบกไว้หลายชีวิต แต่บอกที่บ้านไม่ได้” นางเล่าทั้งน้ำตา และพูดระบายว่านางรู้สีกผิด..ต่อที่บ้านอย่างไร และ..มากแค่ไหน

  

“พี่ค่ะ เราไปอาบน้ำกันไหม?” 

ผมพยักหน้า ถอดเสื้อ-กางเกงออก
เหรียญบาทในกระเป๋ากางเกงหล่นลงมา กลิ้งบนพื้น ชนผนังแล้วล้มหงายด้านหน้าขึ้น

ดูเหมือนว่า สิ่งที่นางเป็นนั้นมี 2 ด้าน คือ ด้านหงายขึ้น และด้านคว่ำลง
แต่เราเห็น..เพียงด้านเดียว

[Kitti123]

เวลา 12.25 น.

หลังอาบน้ำ นางดูดีขึ้น

คล้ายกับว่า น้ำตาที่เอ่อออกมา ชำระจิตใจ พาเอาความเสียใจออกไปบ้าง
แต่ที่น่าแปลกใจก็คือ มันไม่ได้ชำระแค่ใจนาง แต่ชำระใจผมด้วย
ก็ดีเหมือนกันที่ได้ยอมรับกับตัวเองว่ารารู้สึกไม่โอเค
นึกถึง K ซีรี่ย์เรื่อง It's okay to not be okay.
https://www.bilibili.tv/th/video/2044973249

  

ผมกับนาง..เราสองคนอยู่ในร่างเปลือย
ผมนั่งบนโซฟา นางนั่งอยู่ที่ปลายเตียง

“พี่อยากให้หนูทำอะไร”
“อยากให้หนูนั่งตรงนี้” ผมแปะมือลงบนตัก
“จะหนักเกินไปไหม 555”
ผมยิ้ม ส่ายหน้า
นางก้าวขึ้นคร่อมบนตัก คุยแลกเปลี่ยนกัน รู้สึกอบอุ่นคล้ายแฟน
นางเล่าถึงสถานที่ที่นางอยากไปเยี่ยม “หนูอยากไปเที่ยวเยรูซาเล็ม สนใจสงครามครูเสด เสียดายช่วงนี้ไม่เหมาะ”
ผมพยักหน้า “อยากไปเหมือนกัน ที่นั่นเคยมีเหตุการณ์สำคัญเกิดขึ้น..หลายครั้ง เป็นเหตุการณ์ที่ฝากรอยแผลลึกให้กับคนรุ่นหลัง”

ผมลูบไปที่รอยแผลเป็น..บนข้อมือนาง
“รอยนั้น..” นางขยับจะพูดแล้วนิ่งเงียบ
“ไม่เป็นไรหรอก..กับบางคน ความเสียใจเป็นสิ่งที่ฉุดรั้งให้จมดิ่ง  แต่หนูเสียใจจากการเห็นอดีตที่ได้ข้ามพ้นมาแล้ว ถึงจะร้องไห้ แต่ก็ไม่จมดิ่ง

กรณีนี้ น้ำตาคือความงามของชีวิต"

“หนูทำดีที่สุดแล้ว ไม่ว่าหนูจะสงสัยว่า สิ่งที่ทำอยู่..มันดีจริงหรือไม่ เห็นแก่ตัวหรือไม่ แต่มันได้กลายเป็นแรงบวก..ที่พาหนูเดินข้ามผ่านพ้นมาได้"

[Kitti123]

12.40 น.

บรรยากาศในห้องกลับเป็นปกติ
ผมพูดหยอก "พี่อยากฟังคำโกหกจากหนูบ้าง 555”
“หืมม” นางมองหน้าผม ม่านตาขยาย
“ถ้าชาติหน้า พี่ลองจีบหนู พี่จะมีโอกาสบ้างไหม”
นางนิ่งคิด “ถ้าพี่ฟังเรื่องของหนู แล้วอยู่ข้างหนูแบบเมื่อกี้ หนูว่าก็มีโอกาสนะ”
ผมยิ้มแก้มปริ “555 เป็นคำโกหกที่อยากได้ยิน” พูดเสร็จผมก็เคลื่อนตัวเข้าไปใกล้ใบหน้า ริมผีปากผมประทับลงบนริมผีปากนาง บน-ล่างสลับกัน ผมได้ยินนางพูดสวนกลับอะไรสักอย่าง แต่ลืมไปหมดแล้ว

‘ฟินจัง’ ผมนึกในใจ เอนหลัง แหงนคอ แล้วรบเร้าให้นางทำต่อ “จูบพี่อีก”
นางโน้มตัวเข้ามาจูบผมต่อเนื่อง ผมไม่ได้ขยับปาก ให้นางกระทำข้างเดียว
นางมีพลังรุกล้นเหลือ กระหน่ำจูบ บดขยี้ริมผีปากผม นุ่มนวล เร่าร้อน เหมือนคนรักที่รอคอยมานาน

“จะไปที่เตียงไหมค่ะ” นางถาม
ผมส่ายหน้า พูดกระซิบ “เราน่าจะเหมาะกับมุมตรงนี้”
เราแลกจูบกันต่อ..บนโซฟามุมห้อง

 

อุณหภูมิเซ็กส์เพิ่มความเร้าร้อน

“ใช้ปากให้หน่อยได้ไหม” ผมขอนาง
นางพยักหน้า ลงไปนั่งกับพื้น อมน้องชายในปาก รูดเข้าออกเนิบช้า ละเมียดและได้อารมณ์
ผมเสียวมาก น้องชายผมตั้งตรง ขยายตัว

ผมหยิบเสื้อคลุมมาสวมเข้ากับน้องชาย
นางช่วยผมสวม ค่อยๆ รูดลง มือนุ่มเหมือนนางพยาบาล
"ของพี่ใหญ่..หนูต้องค่อยๆ ใส่” นางพูดเสร็จ ก็ขึ้นคร่อม ทิ้งน้ำหนักลงช้าๆ

“อือห..โอยย..ย..ห” นางทำหน้าเหยเก ร้องครางลั่น ตอนที่มันเคลื่อนเข้าไปในร่าง
"โอยย..ยย..อ้าาา อหห" นางร้องดังขึ้นอีกเมื่อเคลื่อนเข้าไปถึงโคน
ผมอยู่ห่างจากนางแค่คืบ เห็นนางทำหน้าเหยเก ได้ยินนางร้องดัง..ชัดเจนมาก เหมือน Live สด อยู่ร่วมในเหตุการณ์แบบเกาะติดเวที
“ออห..โอย..ย...ออห..โอยย..ย.”  นางหลับตา กอดคอผม ขย่มขึ้นลง 
ผมขยับไปข้างหน้าเล็กน้อย ให้นางได้โยกถนัด
“ออห..โอย..ออห..โอยย..พ..พี่ เสียวว..ไหม” 
ผมเสียว แต่ผมมีนิสัยไม่ค่อยจะร้องคราง และนี่ก็เป็นครั้งแรก ที่ผมรู้สึกผิดอยู่บ้าง
‘ถ้าผมร้องคราง นางคงยิ่งมีความสุข’

ผมขยำหน้าอกนาง และโยกไปด้วยกัน
“หนู..หนูจะเสร็จ..แล้ว..” นางวีดร้องดัง

“อายห..ห...”  เสียงร้องลากยาว

น้ำสวาท..หลั่งออกมา นางฟลุบตัวลง

ห้องเงียบไปชั่วขณะ..
จากนั้น เราก็คุยกันอีก แต่ไม่ถึงนาที นางก็ขอขย่มผมอีกรอบ และก็เสร็จอีกรอบ
พลังเยอะจริงๆ

ดูว่า เรื่องที่ไม่สบายใจทีแรก..หายไปมาก
ความเสียใจ..ถูกปลดปล่อยเมื่อร้องไห้
ความเครียด..ถูกปลดปล่อยเมื่อร่วมรัก

 

“หนูลองนั่งยองได้ไหม” ผมอยากลอง
นางกอดคอผม นั่งยอง โยกขึ้น-ลง เริ่มจากช้าๆ 
ในจังหวะที่โยกลงถึงโคน นางหลับตา ร้องลั่นเสียงหลง “ออย..โอย..ย..ออห....”
ผมมองดูนาง รู้สึกลุ้นไปด้วย
ด้านหนึ่ง ผมก็รู้สึกดี..ที่ทำให้นางมีความสุข
อีกด้าน ผมก็สะใจ..ที่น้องชายใหญ่คับโพรงสวาท
ยิ่งคับ นางก็ยิ่งร้องดัง ยิ่งร้องดัง ผมก็ยิ่งสะใจ

“ออย..โอย..ย..ออห....” นางโยกแบบนั่งยอง ส่วนผมขยำหน้าอกนาง
หนู..จะเสร็จ..อีกแล้ว..โอย.ย..ห”
“อายหห..” นางหลั่งออกมา ทรุดตัวลง

นี่นับเป็นรอบที่ 3 แล้ว

ผมปลุกให้ตื่น “ลุกขึ้นยืน เอาน้ำมาละเลงหน้าพี่” 
นางรีบลุกขึ้น เอาน้องสาวขย่มลงที่ใบหน้าผม แล้วโยกสะโพก น้ำสวาทกระจายไปทั่ว ..เลอะหน้าไปหมด

[Kitti123]

“พี่อยากอุ้มหนู”

นางตกใจ “หนูตัวหนักนะ”
ขอไม่ทันขาดคำ ผมก็ใช้มืออุ้มนาง ลุกขึ้นยืน ใช้มือขวาช้อนเข่า มือซ้ายช้อนหลัง

ขณะนี้ นางอยู่ในอ้อมแขนผม เหมือนเจ้าสาวในหนังรักสักเรื่องที่หนีไปไหนไม่ได้
 

นางตกใจอยู่ครู่เดียว ก็เกิดอารมณ์อีก
“อยากเลียหน้าอกพี่” 
“555 เอาสิ” ผมยิ้มแล้วขยับแขนให้ถนัด
นางขยับหน้ามาใกล้หน้าอก ใช้ปากจูบ ใช้ลิ้นคลึง..ยอดหน้าอกขวา
‘อา...’ อบอุ่นจัง
ผมก้มลงมองศีรษะนาง มองผมของนาง ซึ่งอยู่ที่ปลายจมูกผมพอดี จากนั้นก็หลับตา หอมศีรษะนางเบาๆ

 

13.00 น.

ผ้าปูเตียงถูกรื้อออก เอามาปูคลุมโซฟา
“นอนที่โซฟาดีกว่า” ผมบอกนาง
นางพยักหน้า วางหมอนไว้เหนืออาร์มแชร์ฝั่งหนึ่ง นอนราบ วางขาไว้เหนืออาร์มแชร์อีกฝั่งหนึ่ง

“พี่อยากให้หนูช่วยตัวเองให้พี่ดู..อีกไหม?”
ผมพยักหน้า หยิบไข่สั่นขึ้นมา เปิดเครื่องทำงาน ยื่นส่งให้นาง

“ตื้ด...ตื้ด..” เสียงไข่สั่นดังขึ้น นางถือไข่สั่นคลึงรอบๆ น้องสาว
ทันทีที่ไข่สั่นสัมผัสจุดกระสัน นางสะดุ้ง ครางเสียงกระเส่า
ผมนั่งกับพื้นห้อง หอมนางทั่วร่าง ใช้ลิ้นเคล้าคลึงที่ยอดหน้าอก มือขวาจับน้องชายตัวเอง รูดเข้า-ออก ส่วนมือซ้ายลูบหน้าอกตัวเอง และครางในลำคอไปพร้อมกับนาง

“อือห..โอย....พี่กำลังจะเสร็จ..” ผมรีบลุกขึ้น
ไม่ทันขาดคำ น้ำกามจากในร่างก็พุ่งทะลักออกมา กระจายไปทั่วหน้าท้องนาง

“หนู..ก็จะเสร็จ..”
“อา..หห........”

นางหลั่งออกมา..

[Kitti123]

วันนี้ เหมือนได้เห็นเหรียญทั้ง 2 ด้าน ด้านที่หงายขึ้น ด้านที่คว่ำลง

นางทำงานหาเงิน ส่งเงินให้ที่บ้าน แบกไว้หลายชีวิต แต่บอกที่บ้านไม่ได้ ทำให้รู้สึกเครียด ในขณะเดียวกัน ก็รู้สึกผิดอยู่ลึกๆ  และเมื่อความเครียดและความรู้สึกผิดสะสมรวมกัน..ก็กลายเป็น “ความเศร้าฝังลึก” เก็บกดอยู่ภายใน

ที่ผ่านมา นางใช้พลังบวกผลักดันตัวเอง อดทนทำสิ่งตรงหน้าให้ดีที่สุด แต่ถึงหนี้สินเดิมถูกปลด หนี้ใหม่ก็ก่อตัว มันคือหนี้จากความรู้สึกผิดต่อตัวเอง..และต่อที่บ้าน

ที่จริง..กรณีแบบนี้ไม่ได้เกิดกับแค่นาง
เคยคุยกับคนอื่นๆ เช่น โมอิ ฟางข้าว มู่หลาน ฯลฯ ก็มีอะไรแบบนี้..คล้ายกัน

ผมจำเรื่องที่คุยกับโมอิได้

“รู้สึกแบบนี้บ่อยไหม” ผมถามโมอิ
นางตอบมา “ไม่มีวันไหน..ไม่รู้สึก”

ผมสะท้านกับคำตอบนางมาก "ไม่มีวันไหน..ไม่รู้สึก" ตอนเขียนการบ้าน โมอิ ก็ไม่ได้พูดถึงเพราะเกรงว่าจะหนักเกินไป
https://www.kapooclubwebboard.net/forum/index.php?topic=1594110.0

โดยส่วนตัว ผมอยากให้กำลังใจกับใครก็ตามที่ทำงานตรงนี้ ขณะเดียวกัน ก็อยากสนับสนุนให้กล้า และหาโอกาสบอกความจริงกับตัวเอง กับคนที่แคร์ และกับที่บ้าน

หลายคนมักคิดว่า ถ้าที่บ้านรู้ ชีวิตจะพัง ถ้าไม่บอก ชีวิตก็ไม่พัง มักคิดแบบนั้น

นั่นคือ ความเข้าใจผิด..

ในความจริง  ถ้าไม่บอก ชีวิตก็พังเช่นกัน..พังจากการสร้างหนี้ใหม่ที่เกิดจากความรู้สึกผิด..ทีละน้อย
เมื่อเวลาผ่านไป มันจะกัดกินจิตใจ กลายเป็นความเศร้าฝังลึก ยิ่งเวลาผ่านไป อาการยิ่งแย่ลง แต่เดิมวิตกกังวลเมื่อพ่อแม่ถามถึงเรื่องงาน ต่อมาวิตกกังวลเมื่อเจอหน้าพ่อแม่ และแย่ลงอีก กลายเป็นวิตกกังวลเสมอ แม้ไม่เจอหน้ากัน 
ปลายทางก็คือ รู้สึกห่างไกลกัน ทั้งๆ ที่ท่านกำลังยืนอยู่ต่อหน้า
ความรู้สึกผิดภายใน จึงอาจส่งผลให้เกิดอาการซึมเศร้าและชีวิตพังในที่สุด

ตรงกันข้าม ถ้าบอกความจริงออกไป ชีวิตอาจพัง..ก็จริง แต่มันพัง..ในวันแรกเท่านั้น หลังจากนั้น เราก็ยังมีโอกาสสร้างชีวิตขึ้นใหม่
โดยส่วนตัว ผมมองว่า เราไม่ได้ทำให้คนที่รักเราผิดหวัง
แต่เราทำให้คนที่รักเรา “ได้ตั้งความหวังใหม่” ให้ตรงกับความเป็นจริง

[Kitti123]

การบ้าน จีเนียส ใน HOT Homework

โทมิคุง ก.ค.2024
https://www.kapooclubwebboard.net/forum/index.php?topic=1554229
ΛgєиƬ ßαυєR ก.ค.2024
https://www.kapooclubwebboard.net/forum/index.php?topic=1553908
ΛgєиƬ ßαυєR ส.ค.2024
https://www.kapooclubwebboard.net/forum/index.php?topic=1575686

ภาพ ßαυєR

[mayomdong]

เฉียบขาดเช่นเคย

[Kitti123]

เฉียบขาดเช่นเคย

ว่าจะปรับ mode ไปเที่ยวแบบชิลๆ สักพัก หลังๆ ชักจะหนักเกิน