Funky
17 ม.ค. 68
13.30 น.
ผมขอให้นางเล่าเรื่องที่ไปพิชิตภูสอยดาว
“หนูแบกน้ำหนักไป 18 กิโลเมตร วันแรกออกเดินแต่เช้า ถึงจุดตั้งแคมป์ตอนเย็น บางจุดลำบาก โหนเชือก ดึงตัวขึ้นไป แต่พอถึงจุดหมาย รู้สึกคุ้มค่า บนภูสวย สงบ อากาศเย็น ดาวเต็มท้องฟ้า หนูตั้งกล้อง ถ่ายรูปดาวไว้ด้วย”
นางเปิดรูปให้ผมดู
“นอนคนเดียวเลยเหรอ”
นางพยักหน้า “นอนคนเดียว แต่ไม่เหงา ได้พลังจากธรรมชาติ”
นางเล่าไปยิ้มไป
'ไม่เคยเห็น..มีความสุขแบบนี้' ผมนึกในใจ
ผมดูภาพฝืนป่า ดวงดาว รู้สึกชื่นใจ ที่นั่นดูสวย สงบเย็น และมีพลังอย่างที่นางบอก
ขณะที่กำลังดูรูปถ่าย นางเอาคางมาเกยไหล่ผม
“หนูชอบมองฟ้า มาตั้งแต่เด็ก ก็เลยถ่ายรูปนี้”
ผมใจเต้น ไม่กล้าหันไป รู้สึกแอบหวานยังกับหนังเกาหลี
ผมเองชอบฟ้าเหมือนกัน เวลาเย็น ผมมักเดินออกไปหน้าบ้าน ยืนมองฟ้า..มันช่วยให้ผมสงบและมีพลัง