จากใจคนเขียนการบ้านเล็กๆ...
ก่อนอื่นต้องขอบคุณที่แวะเวียนเข้ามาอ่าน
แม้จะไม่ใช่การบ้านที่ดี ที่หวือหวามากนัก
แม้จะไม่ใช่การบ้านระดับเทพเทวาสรรค์สร้าง
แต่ตั้งใจทำมาให้ได้อ่าน หรือ เล่าสู่กันฟัง
ผมเขียนการบ้านด้วยความสนุก
ด้วยความอยากทำ ได้มาเล่าความผ่านตัวอักษร
มีน้องหลายคน หลายร้านหลายแห่งที่ชอบ
แต่ไกลเกินกำลังจะไปถึง
และมีหลายร้านที่ไปบ่อย...
เพราะชอบบรรยากาศร้าน
เพราะชอบพีอาร์ที่ให้ความเป็นกันเอง
เพราะชอบน้องบางคนที่ให้บริการดีๆ
และเพราะความสะดวกที่ไปร้านนั้นได้ง่าย
ของแต่ละช่วงเวลา ที่เหมาะสม และที่ลงตัว
เริ่มเที่ยวใหม่ๆ ไปร้านเลิฟ เลิฟ บ่อย
ไปนั่งคุยกับกลุ่มสมาชิก นกป. รุ่นแรกๆ ก่อนมีบอร์ดกระปู๋
ไปนั่งคุย จสน. เจ๊พิ๊กกี้ และน้องไหม
ไปร้านเอริน 1 เกือบทุกวัน บ่ายๆ วันละ 2 รอบ
เพราะชอบอัธยาศัยของพีอาร์นก และน้องๆ ที่สุดตามใจ
ไปร้านเอฟเอฟเอ็ม ถี่ๆ
ด้วยความเป็นกันเองของ จสน. และพีอาร์รูปหล่อ
ยังเคยไปนอนร้าน ตื่นเช้ามาออกไปทำงานต่อก็มี
ไปร้านเพลย์ หลายหน
ชอบความโอ่อ่า กว้างขวางของห้อง
ถ่ายรูปได้ตั้งแต่หัวบันได กับพีอาร์ที่เป็นกันเอง
บางทีไปปลุกน้องๆ ขึ้นงานก่อนร้านเปิดยังเคย (แต่ต้องจอง)
การไปร้านไหนบ่อยๆ หรือ เห็นการบ้านร้านนั้นถี่ๆ
ไม่ใช่เพราะมีหุ้น ไม่ใช่เพราะมีผลประโยชน์ทับซ้อนใดๆ
และขอบคุณเพื่อนๆ ที่บอก หรือ ถามมา
(เพราะไม่รู้จริงๆ ว่าการเที่ยวร้านเดิมๆ จะถูกมองแบบนั้น)
และขอบคุณที่เข้าใจ...เมื่อได้รู้จักกันมากขึ้น!!!