เย็นวันอาทิตย์ที่ผ่านมาค่อนข้างว่าง เลยเปิดไทม์ไลน์ของร้านคอสโม่ พบว่ามีน้องใหม่เข้าร้าน ดูจากรูปที่ร้านโปรโมทแล้วสันนิษฐานก่อนเลยว่าน้องคนนี้ต้องหน้าตาดีอย่างแน่นอน (ถ้าตัวจริงไม่ดรอปจากรูปมากนัก) เลยตัดสินใจออกเดินทางมุ่งสู่ร้านคอสโม่ในบัดดล ทราบชื่อน้องในภายหลังว่าชื่อ "น้องบีเอ็ม" ถึงร้านนั่งพักอยู่พักใหญ่ๆ ก็เจอน้องลงมากับลูกค้ารอบแรก แอบได้ยินลูกค้าคนนั้นชมให้พีอาร์ร้านฟังชุดใหญ่เลย สรุปความได้สั้นๆ ว่าน้องงานดี อีกทั้งยิ้มสวยมีเสน่ห์โดนใจผมเต็มๆ เลยรีบจองทันที น้องบีเอ็ม รูปร่างสูงโปร่ง น่าจะสูงราวๆ 165 ซม. กำลังเรียนอยู่มหาวิทยาลัยเอกชนชื่อดังแห่งหนึ่ง ย่านรังสิต ชั้นปีที่ 2 เอกการบัญชี วัยใส น่ารัก รูปร่างดี สมส่วน ก่อนเริ่มกิจกรรมน้องมีบริการนวดแขนและขาให้อย่างดี ฝีมือการนวดของน้องใช้ได้ดีเลยทีเดียว น้องดูแลลูกค้าแบบฟิวแฟนขนานแท้ ปฐมบทในวันนี้คือ บทจูบที่ไม่ธรรมดา ดูดดื่มสุดๆ ส่วนฝีปากการดูดกระบองของน้องนั้นเปรียบประหนึ่งน้องกำลังปรุงต้มยำกุ้งรสแซบถึงใจให้เราได้รับประทาน สอดรับกับจังหวะการดูดกระบองขึ้นสุด ลงสุด ที่ลงตัวและกลมกลืนกันเป็นอย่างดี ถ้าเผลอให้น้องปรุงต้มยำกุ้งรสเด็ดอยู่ฝ่ายเดียว กระสุนอาจจะลั่นก่อนเวลาอันควรเป็นแน่ เลยต้องพลิกสถานการณ์ผันตัวเองไปเป็นช่างทาสี เพื่อลิ้มชิมรสชาติและกลิ่นฟีโรโมนจากแหล่งธรรมชาติของน้อง พบว่ารสชาติดี กลิ่นหอมหวนรัญจวนใจยิ่งนัก เมื่อทุกอย่างเข้าที่เข้าทาง (ไฟจุดติดแล้ว) ก็ได้เวลาชวนน้องเล่นกิจกรรมเข้าจังหวะด้วยกัน ซึ่งน้องก็สามารถเล่นได้ทุกกระบวนท่า ไม่ว่าจะเป็นท่าง่ายหรือท่ายาก และเล่นได้นานเหมือนน้องไม่รู้สึกเหน็ดเหนื่อย อีกทั้งดูเหมือนน้องจะมีความสุขที่ได้เล่นกิจกรรมเข้าจังหวะด้วยกันกับเรา วงการบุฟเฟ่ต์เขาเรียกกันว่า "น้องให้กินอิ่ม จะตักเท่าไหร่ก็ได้" มีความลับอีกเรื่องหนึ่งที่ผมเกือบจะลืมบอกมิตรรักแฟนกะปู๋คลับก็คือ ช่วงล่างของน้องนั้นฟิตมากๆ ต้องค่อยๆ เป็น ค่อยๆ ไป อย่าผลีผลาม เดี๋ยวจะรับประทานบุฟเฟ่ต์ไม่อร่อยนะครับ ค่อยๆ ตัก ค่อยๆ ทาน ไม่อิ่มเติมได้เรื่อยๆ อาหารบุฟเฟ่ต์เขามักชอบพูดกันว่า รสชาติไม่อร่อย ได้แต่ปริมาณ ไม่มีคุณภาพ แต่อาหารบุฟเฟ่ต์เมนูของน้องบีเอ็ม มีคุณภาพและอร่อยแท้แน่นอน.